Page 226 - Als doden een gezicht krijgen_Het DVI Team

DVI 16-10-2007 09:42 Pagina 226

in de autopsiezaal zo bedrukt geweest als op het ogenblik dat de
lichaamsdelen van een kindje op de autopsietafel lagen.
Veel DVI-leden, die als vrijwilligers dit soort werk doen, be-
schouwen hun werk als een bijdrage aan het rouwproces van de
families van de slachtoffers. Er is daardoor een grote identifica-
tie met die families.
Net om de speurders toe te laten mentaal een dam op te wer-
pen, kunnen wij hierbij helpen door ervoor te zorgen dat er op
geen enkel moment contact is tussen het team dat de post-mor-
temconstateringen doet en de families die zich, bij elke ramp, naar
de plaats van de feiten haasten. Dit is zelfs een regel die heel be-
wust binnen de ploeg wordt bewaakt. Zo probeert men om elk
contact tussen de mensen die aan de autopsietafels staan en de
collega’s die zich bezighouden met de ante-mortemgegevens, te
vermijden. Dat is geen overbodige luxe, want om het werk te
doen waar het DVI-team voor getraind is, moeten de leden er-
van in de mogelijkheid worden gesteld om zichzelf emotioneel
af te schermen. Een psychologe kan helpen om die scheiding te
bewaken.

Emoties
De taak van de psycholoog heeft met de tijd beetje bij beetje zijn
plaats en zijn rol gekregen. Ter plaatse ging het vooral om kleine
hints: zorgen voor voldoende ontspanning, bemiddelen in geval
van conflicten of spanningen, de communicatie vergemakkelij-
ken, de mannen duidelijk maken wat ze konden verwachten en
hoe normaal hun reactie was. Af en toe gaf ik kleine tips: laat
kranten links liggen, lees ze niet. Als je kranten gaat lezen, dan
krijgen slachtoffers een gezicht. Dan maak je het voor jezelf moei-
lijker. Zolang je ter plaatse bent en je je concentreert op de iden-
tificatie van de lichamen, zijn emotionele barrières goed. Ze be-
schermen je en zorgen ervoor dat je het volhoudt. Maar zodra de
missie voorbij is, als je opnieuw thuis bent, moet je die gesloten

226