Page 260 - Als doden een gezicht krijgen_Het DVI Team

DVI 16-10-2007 09:42 Pagina 260

een missie waar iedereen hetzelfde doel heeft. Hier zijn geen ran-
gen of graden. Hier is alleen de passie voor het werk.

Pascale Vandromme, DVI, Kern
* Sommigen, zoals ik, hebben jaren moeten wachten vooraleer
we bij het DVI mochten komen. DVI leef je. Het werk hier heeft
me menselijker gemaakt. Het is een hommage van de doden aan
de levenden.

Jean-Marie Hallot, DVI, Bergen
* De groepssfeer, de kameraadschap, het gedeelde doel... Dat is
DVI. Het is het beste moment uit mijn hele carrière geweest. Ook
tussen de missies door telefoneren we met elkaar. Na de missie
gaan we samen een glas drinken, de zaken doorpraten...

Birgit Van Denhouwe, DVI, Kern
* Hoewel ik als afgedeeld inspecteur en archeologe nog maar net
bij het team hoor, domineert het DVI nu al mijn leven; het is
mijn tweede thuis. Ik denk DVI, ik adem DVI. Het is – nu al – een
verslaving geworden. En ik heb nog geen zin om af te kicken...

Dirk Maes, DVI, Kern
* Voor een volwassen mens klinkt het wat vreemd, maar door
het DVI ben ik volwassener, realistischer geworden. Ik ben mij
veel meer bewust van het geluk dat ikzelf ervaar en dat ik in mijn
omgeving zie.

260