Page 232 - Publicationa15

224 วิรัช ชินวินิจกุล

ประชาธิปไตย : ประวัติศาสตร์ แนวคิด ปัญหา

แนวทางแก้ไขและพัฒนา

วิรัช ชินวินิจกุล*

ประชาธิปไตย ตรงกับค�าว่า Democracy ในภาษาอังกฤษ ซึ่งมีที่มา
มาจากค�าว่า เดโมคราเทีย δημοκρατία (d mokratía) ในภาษากรีก
โดยค�าว่า เดมอส δῆμος (dêmos) หมายถึงประชาชน หรือ people และ

ค�าว่า คราทอส κράτος (kratos) หมายถึง อ�านาจหรือการปกครอง “power”
or “rule” ดังนั้น democracy จึงหมายถึงอ�านาจของประชาชนหรือการ
ปกครองโดยประชาชน “rule of the people” ส่วนค�าว่าประชาธิปไตยนั้น
เป็นการสนธิของค�าว่า “ประชา” อันหมายถึงปวงชน และค�าว่า “อธิปไตย”

อันหมายถึง ความเป็นใหญ่ หรืออ�านาจสูงสุดที่รัฐจะใช้บังคับบัญชาภายใน
อาณาเขตของตน ประชาธิปไตย จึงหมายความว่า “ระบอบการปกครองที่ถือ
1
2
มติปวงชนเป็นใหญ่, การถือเสียงข้างมากเป็นใหญ่” อาจกล่าวได้ว่า การปกครอง
ระบบประชาธิปไตย คือระบบการปกครองที่ประชาชนเป็นใหญ่ โดยอ�านาจ

การปกครองสูงสุดอยู่ที่ประชาชน ประชาชนในฐานะเจ้าของอ�านาจอธิปไตย
3
จึงมีสิทธิตั้งรัฐบาล และล้มเลิกรัฐบาล
ลักษณะส�าคัญของการปกครองระบอบประชาธิปไตยคือ บรรดา
พลเมืองหรือสมาชิกในสังคมย่อมมีความเสมอภาคกันในการเข้าถึงอ�านาจ

และพลเมืองย่อมมีสิทธิและเสรีภาพที่ได้รับการรับรองโดยเสมอกัน

* องคมนตรี, ผู้เข้ารับการอบรมหลักสูตร “หลักนิติธรรมเพื่อประชาธิปไตย” รุ่นที่ 1 ของส�านักงาน
ศาลรัฐธรรมนูญ
1 พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542 (ราชบัณฑิตยสถาน พิมพ์ครั้งที่ 1, 2546) หน้า 1234.
2 ดู พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542 อ้างแล้ว หน้า 656.
3 มานิตย์ จุมปา. ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับกฎหมายรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย (พ.ศ. 2540)
(ส�านักพิมพ์นิติธรรม 2543) หน้า 23.

_17-0315(224-249)11.indd 224 4/27/60 BE 11:57 AM