Page 337 - Publicationa15

ศาลรัฐธรรมนูญกับการสร้างบรรทัดฐานทางรัฐธรรมนูญ 329

พ.ศ. 2541 มาตรา 158 เป็นบทบัญญัติที่สันนิษฐานว่า กรรมการผู้จัดการ หรือ

บุคคลซึ่งมีหน้าที่ในการด�าเนินงานของนิติบุคคลนั้น เป็นผู้กระท�าความผิด
ตั้งแต่แรกโดยที่ผู้กล่าวหาไม่จ�าต้องพิสูจน์ถึงการ กระท�าความผิด และระหว่าง
การพิจารณาของศาล หรือหน่วยงานในกระบวนการยุติธรรมอื่นนั้น กรรมการ
ผู้จัดการ หรือบุคคลซึ่งมีหน้าที่ในการด�าเนินงานของนิติบุคคลนั้น ยังถือว่า

เป็นผู้บริสุทธิ์ จนกว่าศาลมีค�าพิพากษาว่าจ�าเลยกระท�าความผิด จึงเห็นว่า
พระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ. 2541 มาตรา 158 ไม่ขัดหรือแย้งต่อ
รัฐธรรมนูญ มาตรา 39 วรรคสอง
ส�าหรับประเด็นที่ผู้ร้องโต้แย้งว่า พระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน

พ.ศ. 2541 มาตรา 158 มีลักษณะเช่นเดียวกับพระราชบัญญัติขายตรงและ
ตลาดแบบตรง พ.ศ. 2545 มาตรา 54 ซึ่งศาลรัฐธรรมนูญเคยมีค�าวินิจฉัยที่
12/2555 แล้วนั้น หากพิจารณาจากบทบัญญัติของพระราชบัญญัติคุ้มครอง
แรงงาน พ.ศ. 2541 มาตรา 158 จะเห็นได้ว่าพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน

พ.ศ. 2541 มาตรา 158 มิใช่บทบัญญัติที่เป็นข้อสันนิษฐานว่ากรรมการผู้จัดการ
หรือบุคคล ซึ่งมีหน้าที่ในการด�าเนินงานของนิติบุคคลนั้น เป็นผู้กระท�าความผิด
ตั้งแต่แรกโดยที่ผู้กล่าวหา ไม่จ�าต้องพิสูจน์ถึงการกระท�าความผิด
แต่ส�าหรับพระราชบัญญัติขายตรงและตลาดแบบตรง พ.ศ. 2545

มาตรา 54 นั้นเป็นกรณีที่ สันนิษฐานไว้ตั้งแต่แรกแล้วว่ากรรมการผู้จัดการ
ผู้จัดการ หรือบุคคลซึ่งรับผิดชอบในการด�าเนินงาน ของนิติบุคคลนั้นได้กระท�า
ความผิดด้วย เป็นการน�าการกระท�าความผิดของบุคคลอื่นมาเป็นเงื่อนไข
ของการสันนิษฐานให้ผู้ถูกกล่าวหามีความผิดและต้องรับโทษทางอาญาอันมีผล

เป็นการผลักภาระ การพิสูจน์ความบริสุทธิ์ไปยังกรรมการผู้จัดการ และบุคคล
ซึ่งรับผิดชอบในการด�าเนินงานของ นิติบุคคลนั้นทั้งหมดทุกคน
ดังนั้น พระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ. 2541 มาตรา 158 และ
พระราชบัญญัติขายตรงและตลาดแบบตรง พ.ศ. 2545 มาตรา 54 จึงเป็น

คนละกรณีกัน อาศัยเหตุผลดังกล่าวข้างต้น จึงวินิจฉัยว่า พระราชบัญญัติ
คุ้มครองแรงงาน พ.ศ. 2541 มาตรา 158 ไม่ขัดหรือแย้งต่อรัฐธรรมนูญ
มาตรา 39 วรรคสอง

_17-0315(306-336)15.indd 329 4/27/60 BE 11:58 AM