Page 336 - Publicationa15
P. 336
328 อุดมศักดิ์ นิติมนตรี
มหาชน ที่ไม่รู้เท่าทันเจตนาชั่วร้ายของอาชญากรทางเศรษฐกิจกับการคุ้มครอง
สิทธิของปัจเจกชน ซึ่งรู้ข้อมูลในส่วนของตนอยู่แล้ว
ภายหลังมีค�าวินิจฉัยดังกล่าวแล้ว ศาลรัฐธรรมนูญได้จัดเสวนาเกี่ยวกับ
ข้อสันนิษฐานของกฎหมายฉบับนี้ มีนักวิชาการ ข้าราชการ ผู้ปฏิบัติที่เกี่ยวข้อง
สื่อมวลชนเข้าร่วมเสวนาด้วย ปรากฏว่าในการเสวนามีความคิดเห็นและเหตุผล
ที่แตกต่างกัน เป็นประเด็นปัญหาทางรัฐธรรมนูญที่ต้องพิจารณาวินิจฉัย
ปรับบทตามกฎหมายเป็นรายฉบับต่อไป
ค�าวินิจฉัยที่ 2/2556
เรื่อง ศาลอาญากรุงเทพใต้ส่งค�าโต้แย้งของจ�าเลย เพื่อขอให้ศาล
รัฐธรรมนูญพิจารณาวินิจฉัยตามรัฐธรรมนูญ มาตรา 211 ว่า พระราชบัญญัติ
คุ้มครองแรงงาน พ.ศ. 2541 มาตรา 158 ขัดหรือแย้งต่อรัฐธรรมนูญ มาตรา
39 วรรคสอง หรือไม่
พิจารณาแล้วเห็นว่า พระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ. 2541 มาตรา 158
ไม่ได้สันนิษฐานความผิดของผู้แทนนิติบุคคลตั้งแต่แรกเริ่มคดี หากแต่โจทก์
จะต้องพิสูจน์เงื่อนไขที่จะได้รับประโยชน์ จากข้อสันนิษฐานในเบื้องต้นว่า
นิติบุคคลดังกล่าวเป็นผู้กระท�าความผิดเสียก่อนภาระการพิสูจน์จึงตกแก่ฝ่าย
จ�าเลย ซึ่งหลักการดังกล่าวตรงกันกับหลักเกณฑ์ทั่วไปของความรับผิดทางอาญา
ที่ว่า ผู้ที่กระท�าความผิดจะต้องรับผลแห่งการกระท�าหรืองดเว้นการกระท�านั้น
ต่อเมื่อมีกฎหมายบัญญัติว่า เป็นความผิดไว้เท่านั้น และการกระท�าหรืองดเว้น
การกระท�านั้นจะต้องครบองค์ประกอบความผิด อีกทั้ง ข้อสันนิษฐานความ
รับผิดของนิติบุคคลนั้นมิใช่ข้อสันนิษฐานความรับผิดเด็ดขาด กล่าวคือ ผู้ที่
กล่าวหาว่ามีการกระท�าความผิดของนิติบุคคลนั้นจะต้องพิสูจน์ให้ศาลเห็นโดย
ปราศจากข้อสงสัยว่าการกระท�าความผิดนั้นเกิดขึ้นจากการกระท�าหรืองดเว้น
การกระท�าของกรรมการผู้จัดการ หรือบุคคลใดซึ่งรับผิดชอบในการด�าเนินงาน
ของนิติบุคคลนั้น ซึ่งผู้แทนนิติบุคคลดังกล่าวมีโอกาสที่จะน�าสืบหักล้าง
ข้อสันนิษฐานว่าตนมิได้มีส่วนในการกระท�าหรืองดเว้นกระท�าการของนิติบุคคล
ได้ตามที่กฎหมายบัญญัติไว้
ดังนั้น จึงถือไม่ได้ว่า บทบัญญัติของพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน
_17-0315(306-336)15.indd 328 4/27/60 BE 11:58 AM
