Page 176 - Gramatyka francuska Grevisse wersja pełna bez hasła mcourser
P. 176

3   Części


                          mowy


               337  Czasowniki zakończone na -indre i na -soudre zachowują spółgłoskę d tylko przed
                     r w futur simple i w conditionnel présent; w liczbie pojedynczej w présent i impératif
                     spółgłoska d nie występuje:
                              Peindre, je peins, tu peins, il peint; peins; je peindrai; je peindrais.
                              Résoudre, je résous, tu résous, il résout; résous; je résoudrai; je résoudrais.
                     W przypadku czasowników zakończonych na ‑indre grupa -nd- przed samogłoską prze-
                     chodzi w -gn- ([ɲ]):
                              Peindre, nous peignons, je peignais, peignant itd.

               338  Czasowniki battre, mettre oraz ich pochodne w liczbie pojedynczej présent i impératif
                     zachowują tylko jedną literę t:
                              Mettre, je mets, tu mets, il met; mets.

               339  W liczbie pojedynczej présent i impératif końcowa spółgłoska tematu zostaje zachowana:
                      o
                     1   w przypadku czasowników zakończonych na -dre (oprócz czasowników zakończo-
                       nych na -indre i na -soudre):
                              Prendre, je prends, tu prends, il prend; prends.
                              Répondre, je réponds, tu réponds, il répond; réponds.
                              Mordre, je mords, tu mords, il mord; mords.
                              Moudre, je mouds, tu mouds, il moud; mouds.
                      o
                     2  w przypadku czasowników vaincre, rompre oraz ich pochodnych:
                              Vaincre, je vaincs, tu vaincs, il vainc; vaincs.
                              Rompre, je romps, tu romps, il rompt; romps.


               340  Czasowniki zakończone na -aître i na -oître przyjmują w temacie akcent circonflexe
                     nad i, wyłącznie gdy i znajduje się przed literą t¹:
                              Il paraît, je paraîtrai, tu paraîtras itd.
                              Il accroît, j’accroîtrai itd.
                     Bez akcentu pozostają:
                              Je parais, tu parais; j’accrois, tu accrois itd.; je décrois, tu décrois itd.

                     UWAGA
                     W  przypadku  czasownika  croître  akcent  circonflexe  pojawia  się  za  każdym  razem,  gdy  może
                     zachodzić ewentualna pomyłka z formami czasownika croire:
                              Je croîs, tu croîs, il croît en sagesse.
                              Je crûs, tu crûs, il crût, nous crûmes, vous crûtes, ils crûrent en science.
                     Natomiast odmiana czasowników accroître i décroître wygląda następująco: j’accrus, tu accrus,
                     il accrut, nous accrûmes, vous accrûtes, ils accrurent. Passé simple : je décrus, tu décrus itd.; je recrus,
                     tu recrus itd. Participe passé : accru, décru (§ 336, Uwagi.)








                     1.  Z wyjątkiem czasowników, do których stosują się Nowe reguły ortograficzne (§ 511).

                176
   171   172   173   174   175   176   177   178   179   180   181