Page 224 - Gramatyka francuska Grevisse wersja pełna bez hasła mcourser
P. 224

3   Części


                          mowy


                     3.  Gdy orzecznik składa się z kilku rzeczowników, z których co najmniej pierwszy jest w liczbie
                       pojedynczej, czasownik être, którego podmiotem jest ce, jest używany w liczbie pojedynczej
                       lub, rzadziej, w liczbie mnogiej:
                              C’est la gloire et les plaisirs qu’il a en vue. (É. Littré)
                              Ce ne sont pas l’enfer et le ciel qui les sauveront. (Fr.-R. de Chateaubriand)
                       Użycie  liczby  mnogiej  jest  obowiązkowe,  jeżeli  orzecznik  wielokrotny  uściśla  rzeczownik
                       w liczbie mnogiej lub rzeczownik zbiorowy występujący przed nim:
                              Il y a cinq parties du monde ; ce sont : l’Europe, l’Asie, etc.
                     4.  W wyrażeniach ce doit être, ce peut être, po których następuje rzeczownik w liczbie mnogiej
                       lub zaimek trzeciej osoby liczby mnogiej, czasowniki devoir i pouvoir są używane w liczbie
                       pojedynczej lub mnogiej:
                              Ce doit être mes tantes et mon oncle. (É. Littré)
                              Ce pourrait être deux amis. (Ch. A. Sainte-Beuve)
                              Ce devaient être deux Orientaux. (M. Proust)
                              Ce devaient être des vers. (É. Henriot)
               398  Zaimek względny qui w funkcji podmiotu

                     Czasownik,  którego  podmiotem  jest  zaimek  względny  qui,  jest  w  tej  samej  liczbie
                     i osobie, co element poprzedzający ten zaimek:
                              C’est moi qui irai.
                              Toi qui m’écoutes, suis mes conseils.

                     UWAGI
                     1.  Ponieważ to element poprzedzający decyduje o uzgodnieniu, czasownik uzgadnia się wła-
                       śnie z tym elementem, czyli rzeczywistym podmiotem zdania:
                              Le loup, le renard et la belette qui sont chantés par ce poète québécois.
                              Toi et moi qui savons.
                              Une meute de loups qui suivait les voyageurs.
                              Le  peu  de  meubles  qui  se  trouvent  dans  les  habitations  espagnoles  sont  d’un  goût
                              affreux. (Th. Gautier)
                     2.  Gdy  zaimek  względny  został  poprzedzony  orzecznikiem  odnoszącym  się  do  podmiotu,
                       czasownik uzgadniany jest z tym orzecznikiem:
                       a) Jeśli orzecznik jest poprzedzany rodzajnikiem określonym:
                              Vous êtes l’élève qui écrit le mieux. (To pan jest uczniem, który najlepiej pisze.)
                       b) Jeśli orzecznik został poprzedzony zaimkiem wskazującym lub wyrażony zaimkiem przymio-
                         tnym wskazującym:
                              Vous êtes cet élève qui écrit le mieux.
                              Vous êtes celui qui écrit le mieux.
                       c)  Jeśli zdanie główne jest przeczące bądź pytające:
                              Vous n’êtes pas un élève qui triche.
                              Êtes-vous un élève qui triche ?
                     3.  Jeżeli  orzecznik  jest  liczebnikiem  lub  wyrazem  oznaczającym  wielość,  czasownik  uzgad-
                       niamy zawsze z zaimkiem osobowym:
                              Vous êtes deux qui briguez cet emploi (również w przypadku beaucoup, plusieurs,
                              quelques‑uns).



                224
   219   220   221   222   223   224   225   226   227   228   229