Page 15 - Index_Neat

διέγραφε την τροχιά της σφεντόνας σε πολλαπλές ρίψεις τσαλακωμένων χαρτιών στα κεφάλια

-μαρτυριάρηδων- περαστικών. Με το παιχνίδι του εξάδελφου, μας φάνηκε πως είχαμε ζήσει για
λίγο τη μαγεία ενός σοβαρού κι ολοκληρωμένου σχεδίου μακριά απ' του κανόνες των μεγάλων,

αλλά κι ενός σχεδόν κινηματογραφικού τρυκ, μιας κατάστασης κωμικής που ο αγαπημένος μας

Λουί ντε Φυνές θα είχε πολύ εκτιμήσει. Το κινηματογραφικό πλατώ του εξάδελφου δεν έζησε για
πολύ, η σφεντόνα εξαφανίστηκε κι όταν ξαναεμφανίστηκε, κανένας μας δεν είχε διάθεση να

επαναλάβει τα “γυρίσματα”. Ο χρόνος ολοκλήρωσε climax και denouement του σεναρίου σε μια
λήψη, κι εξέλιπε το κίνητρο για sequel της κωμωδίας μας. Κάπως έτσι όμως μας έμεινε αξέχαστη,

και γελούσαμε σιγανά όταν σηκώναμε τα κεφάλια μας απ' τη “Μάσκα”, τον “Μπλεκ” και τα “Μίκυ
Μάους” στα συνηθισμένα μας καλοκαιρινά απογεύματα στο άβατον του δώματος του συνήθως

τιμωρημένου εξαδέλφου.

14