Page 59 - Index_Neat

κρεβάτια κουβεντιάζαμε αλλά όσο κι αν νυστάζαμε δεν την άφηνα να κοιμηθεί, καθώς η επιθυμία

για τον Ι. τη στιγμή που έκλειναν τα βλέφαρα, με ξεσήκωνε και πάλι. Η Μαρία εξαντλημένη πια,
προχωράει σε πολύ προσωπικές εξομολογήσεις, λέει ότι “δεν μπορεί να βλέπει ανδρικό σώμα

γυμνό. Την ενοχλεί. Δεν το θεωρεί καθωσπρέπει θέαμα. Φοβάται ότι κάθε φορά που της τυχαίνει

κάτι τέτοιο εκτίθεται. Πρέπει να το βλέπει καιρό για να το συνηθίσει, και να 'χει καλές αναλογίες.
Τουλάχιστον να μη βλέπει τη φθορά, που τη σοκάρει περισσότερο κι απ' την ίδια τη γύμνια.

Χρειάζεται κάποια καλαισθησία”, λέει, “σ' αυτές τις καταστάσεις.” Σκέφτεται, μου έλεγε, από πριν
τη δυσκολία της αυτή και προσπαθεί να την υπερνικήσει, αλλά είναι δύσκολο. Της “αρέσει να είναι

καλή φίλη, να την αγγίζουν όσο και όταν εκείνη το επιτρέπει. Να εκδηλώνουν την επιθυμία τους
όταν θα τους παραχωρούσε το δικαίωμα. Πίστευε πως αυτή της η φαντασίωση είχε τη ρίζα της

στην παιδική της ηλικία. Στη σχέση με τον πατέρα της. Πρώτα την έμαθε τη σημασία του νόμου.

Έπειτα τη σημασία της παράβασης. Τρίτον, να λέει την αλήθεια. Τέταρτον, της δίδαξε τους νόμους.
Το όν χωρίς φύλο. Είσαι και δεν είσαι, υπαρχεις ως οργανισμός, αλλά όχι ως άνθρωπος. Υπάρχεις

όσο το επιτρέπει η υπακοή σου. Γυναίκα: το μη υπάρχον. Το μη όν. Το ισούμενο με το μηδέν. Το
εξισούμενο με άρνηση. Το μη έχον. Το υπό του κενού οριζόμενον.”

58