Page 64 - 17_หลกการสอสารและการสรางความสมพนธกบประชาชน_Neat
P. 64
๕๕
¡ÅÂØ·¸ã¹¡ÒÃÊÌҧ¤ÇÒÁÊÑÁ¾Ñ¹¸ã¹·Õèทํา§Ò¹
ñ. ¡ÒÃʹã¨ã¹μÑǺؤ¤ÅÍ×è¹
มีคํากลาวไววาถาเรามีความสนใจในตัวบุคคลอื่น เราอาจจะหาเพื่อนใหมไดเพียงใน
๒ เดือน แตถาหากเราจะหาเพื่อนใหมโดยการจูงใจใหเขามาสนใจในตัวเรา อาจจะตองใชเวลามากกวา
๒ ป จะสังเกตไดวาบุคคลผูเปนที่รักใครของคนทั่วไปนั้น สวนใหญจะเปนผูที่มีความสนใจในตัวบุคคล
อื่น ดังนั้นจึงตองรูจักแสดงความสนใจในตัวบุคคลอื่น และเมื่อเพื่อนรวมงานมีปญหาก็ควรเสนอตนเอง
ชวยเหลือเพื่อนดวยความเต็มใจ
ò. ÂÔéÁáÂŒÁᨋÁãÊÍÂÙ‹àÊÁÍ
บุคคลจะเปนที่ประทับใจแกผูพบเห็นมากที่สุดและนานที่สุดก็คือ บุคคลที่มีใบหนา
ยิ้มแยมแจมใสอยูเสมอ เมื่อเราพบปะบุคคลเชนนี้เราก็จะรูสึกวาเกิดความรักความนับถือขึ้นมาทันที
ทั้งๆ ที่เราอาจจะไมเคยรูจักเขามากอน ใบหนาที่ยิ้มแยมจะทําใหบุคคลที่พบเห็นเกิดความเกรงใจ
มีความกระตือรือรนและมีความขยันขันแข็งขึ้นมาโดยไมตองใชอํานาจใดๆ บังคับ โดยเฉพาะอยางยิ่ง
การยิ้มที่เปดเผยและเต็มใจยิ้มเสมอ
ó. ¡ÒÃจําª×èͺؤ¤Åμ‹Ò§æ
คนเรายอมสนใจและพึงพอใจ โดยเฉพาะอยางยิ่งการที่มีใครก็ตามที่จดจําและเรียกชื่อเรา
ไดอยางถูกตอง เพราะนั่นหมายความวาเรายังมีความสําคัญอยูเสมอ
ô. ¡ÒÃ໚¹¼ÙŒ¿˜§·Õè´Õ
บุคคลที่เราสนทนาดวยนั้นยอมสนใจในตนเองและความตองการของผูสนทนา
ดังนั้น หากปรารถนาที่จะเปนที่รักใครของบุคคลอื่นจะตองรูจักเปนนักฟงที่ดี สนใจเรื่องที่บุคคลอื่นพูด
และพยายามจูงใจใหเขาพูดดวยความสบายใจ พรอมสนับสนุนหรือยกยองการพูดนั้นเปนครั้งคราว