Page 242 - ED 211
P. 242

ประเทศต่าง ๆ 179 ประเทศที่เข้าร่วมประชุมสหประชาชาติว่าด้วยสิ่งแวดล้อมและการพัฒนา  (The

                   United Nations Conference on Environment and Development)  ได้ลงนามและรับรอง

                   แผนปฏิบัติการ  21  หรือ  Agenda  21 ซึ่งเป็นแผนแม่บทของโลกในการด าเนินงานเพื่อการพัฒนาที่
                   ยั่งยืน  ท าให้การพัฒนาที่ยั่งยืน ไม่ได้มีฐานะเป็นทางเลือกของการพัฒนาอีกต่อไป  เพราะได้กลายเป็น

                   แนวคิด  แนวทางและผลลัพธ์ที่พึงประสงค์ของการพัฒนาของโลก  ในกรณีของประเทศไทย  การพัฒนาที่

                   ยั่งยืนได้ถูกก าหนดให้เป็นจุดมุ่งหมายของการพัฒนาประเทศเป็นครั้งแรกในแผนพัฒนาเศรษฐกิจและ
                   สังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 9  ดังข้อความในวิสัยทัศน์การพัฒนาประเทศความว่า  “..... การพัฒนาประเทศ

                   ไทยในอนาคต ๒๐ ปีมีจุดมุ่งหมายมุ่งเน้นการแก้ปัญหาความยากจนและยกระดับคุณภาพชีวิตของคนส่วน

                   ใหญ่ของประเทศ ให้เกิด “การพัฒนาที่ยั่งยืน และความอยู่ดีมีสุขของคนไทย” และสร้างค่านิยมร่วม ให้
                   คนไทยตระหนักถึงความจ าเป็น และปรับเปลี่ยนกระบวนการคิด ทัศนคติและกระบวนการท างานโดยยึด

                   “ปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง” เป็นปรัชญาน าทางให้เอื้อต่อการเปลี่ยนแปลงระบบบริหารจัดการ

                   ประเทศแนวใหม  ที่มุ่งสู่ประสิทธิภาพและคุณภาพ และก้าวตามโลกได้ อย่างรู้เท่าทัน.....”
                                การพัฒนาที่ยั่งยืนถูกนิยามในความหมายที่หลากหลาย  ในทัศนะของนักวิชาการด้าน

                   เศรษฐศาสตร์การพัฒนา (ปัทมาวดี ซูซูกิ.  2559)  การพัฒนาที่ยั่งยืนถูกแปลความหมายออกเป็นสาม

                   แนวทาง คือ  แนวทางแรกคือแนวทางสามเสาหลัก  (Three-pillar Approach) ซึ่งเป็นแนวทางที่ให้
                   ความส าคัญทั้งความยั่งยืนทางเศรษฐกิจ  สังคม  และสิ่งแวดล้อมไปพร้อม ๆ กัน  แนวทางที่สองคือ

                   แนวทางนิเวศวิทยา (The Ecological Approach)  ซึ่งมองว่าระบบเศรษฐกิจและสังคมเป็นระบบย่อยใน

                   ระบบใหญ่คือ สิ่งแวดล้อมโลก  ดังนั้น ความยั่งยืนในระบบเศรษฐกิจและสังคมจึงถูกมองเป็นองค์ประกอบ
                   ในความยั่งยืนของสิ่งแวดล้อม  และแนวทางที่สามคือแนวทางว่าด้วยทุน (Capital Approach)  ซึ่งมองว่า

                   การพัฒนาที่ยั่งยืนต้องสามารถรักษาทั้งทุนที่มนุษย์สร้างขึ้น  ทุนมนุษย์  ทุนธรรมชาติ  และทุนทางสังคม
                   โดยทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมถือเป็นทุนธรรมชาติ  แต่ทุนธรรมชาติอาจใช้แล้วหมดไปหรือเมื่อ

                   ใช้แล้วไม่สามารถกลับสู่สภาพเดิมได้อีก  ทุนธรรมชาติก็จะเสื่อมลง  การจะให้เกิดความยั่งยืนจึงต้องการ

                   การทดแทนกันระหว่างทุนธรรมชาติกับทุนประเภทอื่น ๆ  แต่ความหมายการพัฒนาที่ยั่งยืนที่รู้จักกันดี คือ

                   ความหมายที่คณะกรรมาธิการโลกว่าด้วยสิ่งแวดล้อมและการพัฒนา (World Commission on
                   Environment and Development) หรือ WCED ให้ค านิยามไว้ว่า การพัฒนาที่ยั่งยืน (Sustainable

                   Development) หมายถึง การพัฒนาที่ตอบสนองความต้องการของคนรุ่นปัจจุบันโดยไม่ส่งผลให้คนรุ่น



                   อากาศทั่วโลก และ 5) อนุสัญญาว่าด้วยความหลากหลายทางชีวภาพ  (Convention on Biological Diversity)  ปีค.ศ.2002  มีการ
                   ประชุมว่าด้วยการพัฒนาที่ยั่งยืน  (World Summit on Sustainable Development)  ณ นครโจฮันเนสเบิร์ก ประเทศแอฟริกาใต้
                   เพื่อทบทวนความก้าวหน้าการด าเนินงานด้านการพัฒนาที่ยั่งยืนของแต่ละประเทศตามแผนปฏิบัติการ 21 ในรอบสิบปีที่ผ่านมา  ปีค.ศ.
                   2012 มีการประชุมสหประชาชาติว่าด้วยการพัฒนาที่ยั่งยืน (United Nations Conference on Sustainable Development:
                   UNCSD) หรือ RIO+20  ณ นครริโอเดอจาเนโร สหพันธ์สาธารณรัฐบราซิล  เพื่อให้ค ามั่นต่อการด าเนินการด้านการพัฒนาที่ยั่งยืนและ
                   รับทราบความก้าวหน้าในการด าเนินการและร่วมกันแก้ปัญหาอุปสรรคที่เกิดขึ้น



                                                      เอกสารประกอบการสอนรายวิชากระบวนทัศน์ทางการศึกษา พรใจ ลี่ทองอิน | 167
   237   238   239   240   241   242   243   244   245   246   247