Page 241 - ED 211

ตลอดชีวิตทุกรูปแบบ และในหมวด 9 เทคโนโลยีเพื่อการศึกษา มาตรา 63-69 ให้รัฐต้องจัดสรรคลื่น

ความถี่ สื่อตัวน า และโครงสร้างพื้นฐานอื่นที่จ าเป็นต่อการส่งวิทยุกระจายเสียง วิทยุโทรทัศน์ วิทยุ

โทรคมนาคม และการสื่อสารในรูปอื่น ส่งเสริมและสนับสนุนให้มีการผลิตและพัฒนาแบบเรียน สื่อ
สิ่งพิมพ์อื่น เทคโนโลยีการศึกษาอื่น พัฒนาผู้ผลิต ผู้ใช้เทคโนโลยีเพื่อการศึกษา พัฒนาขีด

ความสามารถในการใช้เทคโนโลยีเพื่อการศึกษาของผู้เรียนในการแสวงหาความรู้ด้วยตนเองอย่างต่อเนื่อง

ระดมทุนเพื่อจัดตั้งกองทุนพัฒนาเทคโนโลยีเพื่อการศึกษา รวมทั้งจัดให้มีหน่วยงานเพื่อก าหนดนโยบาย
การพัฒนา การประเมินคุณภาพการใช้เทคโนโลยีเพื่อการศึกษา แต่อย่างไรก็ตาม การสร้างโครงสร้าง

พื้นฐานเพื่อการเรียนรู้อาจจะไม่น าไปสู่สังคมแห่งการเรียนรู้ หากยังไม่มีการปฏิรูปการเรียนรู้ในระบบ

โรงเรียน เพื่อสร้างประสบการณ์การเรียนรู้ที่เอื้อต่อการเป็นบุคคลแห่งการเรียนรู้

การศึกษาเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน

25
นับตั้งแต่ปีค.ศ.1972 เป็นต้นมา การพัฒนาที่ยั่งยืนได้รับความสนใจอย่างกว้างขวางและ
ถูกหยิบยกขึ้นมากล่าวถึงในฐานะที่เป็นทางเลือกของการพัฒนา ต่อมาในปี คศ.1992 เมื่อผู้น าจาก

25 เนื่องจากในปีดังกล่าวองค์การสหประชาชาติ (United Nations: UN) ได้จัดให้มีการประชุมสหประชาชาติว่าด้วย
สิ่งแวดล้อมของมนุษย์ (UN Conference on Human Environment, Stockholm Conference) ขึ้นเป็นครั้งแรก โดยน าปัญหา

ความเสื่อมโทรมของทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมขึ้นมาเจรจา และเรียกร้องให้ทุกประเทศตระหนักถึงการใช้ทรัพยากรอย่าง
ฟุ่มเฟือยเกินขีดจ ากัดของทรัพยากรธรรมชาติ ในขณะที่ประชากรในประเทศยากจนยังคงมีความเป็นอยู่อย่างขาดแคลน ผลการ
ประชุมท าให้มีการจัดตั้งหน่วยงานด้านสิ่งแวดล้อมที่มีบทบาทส าคัญ คือ โครงการสิ่งแวดล้อมแห่งประชาชาติ (United Nations
Environment Programme – หรือ UNEP) มีวัตถุประสงค์หลัก เพื่อประเมินสถานการณ์และทิศทางของสิ่งแวดล้อมทั้งในระดับชาติ
และระดับนานาชาติ ตลอดจนเสริมสร้างความเข้มแข็งด้านการจัดการสิ่งแวดล้อม และการอ านวยความสะดวกในการถ่ายทอด
เทคโนโลยีและความรู้เพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน ในปีเดียวกันนี้ยังมีการตีพิมพ์หนังสือที่ส าคัญสองเล่ม ที่ชี้ให้เห็นว่าแนวทางการพัฒนาที่
เน้นการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจด้วยการพัฒนาอุตสาหกรรมและวิถีการบริโภคแบบที่เป็นอยู่ ไม่ใช่วิถีที่ยั่งยืน จึงต้องเปลี่ยนแปลง
พร้อมกับเสนอทางออกที่ยั่งยืน ได้แก่ นิตยสาร “The Ecologist” ฉบับพิเศษ ปีที่ 2 ฉบับที่ 1 ที่ใช้ชื่อฉบับว่า “A Blueprint for
Survival” ซึ่งเขียนโดย Edward Goldsmith และ Robert Allen (A Blueprint for Survival. 2559) และหนังสือชื่อ “The
Limits to Growth” ซึ่งเขียนโดย Donella H. Meadows และคณะ (The Limits to Growth. 2559) ในปี ค.ศ.1983 สมัชชา
โลกว่าด้วยสิ่งแวดล้อมและการพัฒนา (World Commission on Environment and Development) ซึ่งอยู่ภายใต้องค์การ

สหประชาชาติ ได้เผยแพร่เอกสารชื่อ “Our Common Future” เรียกร้องให้เปลี่ยนวิถีการด าเนินชีวิตที่ฟุ่มเฟือย และเปลี่ยนวิถีการ
พัฒนาเพื่อให้เกิดความปลอดภัยต่อสิ่งแวดล้อมและสอดคล้องกับข้อจ ากัดของธรรมชาติ ต่อมาในปี ค.ศ.1992 องค์การสหประชาชาติ
ได้จัดให้มีการประชุมสหประชาชาติว่าด้วยสิ่งแวดล้อมและการพัฒนา (The United Nations Conference on Environment and
Development, UNCED) หรือการประชุม The Earth Summit ณ กรุงริโอเดอจาเนโร ประเทศบราซิล มีการลงนามและรับรอง
เอกสารที่ส าคัญ 5 ฉบับ คือ 1) ปฏิญญาริโอว่าด้วยสิ่งแวดล้อมและการพัฒนา (The Rio Declaration on Environment and
Development) ซึ่งเป็นหลักการเกี่ยวกับสิทธิและความรับผิดชอบของสหประชาชาติในการด าเนินงานพัฒนาเพื่อปรับปรุงคุณภาพชีวิต
ของประชาชน 2) แผนปฏิบัติการ 21 หรือ Agenda 21 เพื่อเป็นแผนแม่บทของโลกในการด าเนินงานเพื่อการพัฒนายั่งยืน ทั้งทาง
สังคม เศรษฐกิจและสิ่งแวดล้อม 3) ค าแถลงเกี่ยวกับหลักการในเรื่องป่าไม้ (Statement of Principles on Forests) เพื่อเป็น
แนวทางในการจัดการ อนุรักษ์และพัฒนาป่าไม้อย่างยั่งยืน 4) กรอบอนุสัญญาสหประชาชาติว่าด้วยการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ
(UN Framework Convention on Climate Change) เพื่อรักษาระดับก๊าซเรือนกระจกในบรรยากาศที่จะไม่ก่ออันตรายต่อสภาวะ

เอกสารประกอบการสอนรายวิชากระบวนทัศน์ทางการศึกษา พรใจ ลี่ทองอิน | 166