Page 26 - MODUL 1
P. 26

lan  sapanunggale.  Kaya  dene  ing  adicara  adat  temanten  Jawa,  pranatacara
                         kajibah  nglantarake titilaksana  (lakune)  adicara  ijab,  pawiwahan  lan  pahargyan.
                         Sanadyan  kaya  mengkono  kadhangkala  ijab  (ijab  kabul)  madeg  dhewe  ora
                         gandheng karo adicara pawiwahan lan pahargyan (resepsi) temanten. Dene ing
                         acara  kesripahan (kematian) juru  panitilaksana  (pranatacara)  nglantarake  acara
                         mbudhalake layon saka omah menyang pasarean (kuburan).

                               Wondene  sing  diarani  pamedhar  sabda  yaiku  paraga  sing  kajibah
                         (mengemban  tugas)  mbabar  sawijining  perkara.  Jejibahan  iku  kaya  dene,
                         ngaturake pamedhar sabda mundhi dhawuhe sing duwe gawe, pasrah temanten
                         utawa nampa pasrahe temanten, khutbah walimah (wasitatama). Yen ing omahe
                         wong kesripahan, pamedhar sabda duwe jejibahan ngaturake panuwun marang
                         wong sing nglayat (takziyah) sing wis melu bela sungkawa. Dene patemon ilmiah
                         (pertemuan ilmiah) jejibahane pamedhar sabda kayata, ceramah, sesuluh dines
                         (penyuluhan dinas), konferensi, seminar, sarasehan, kuliyah umuh, wisudha, lan
                         liyane.


                     B.  SARAT DADI PRANATACARA
                               Pranatacara kudu bisa ngucapake (melafalkan) tembung-tembung ing basa
                         Jawa kanthi bener. Uga kudu bisa njaga suwarane supaya tetep narik kawigaten
                         lan ora mboseni. Ing ngisor iki sarate yen kepengin dadi pranatacara:

                         1.  Olah swara (teknik vokal)
                             Saben  wong  nduweni  bobot  swara  kang  beda-beda.  Ana  sing  swarane
                             dhuwur,  sedheng,  lan  cilik.  Swara  sing  bagus  kuwi  sing  gandhang,  ora
                             nggrenyem  lan  ora  brisik.  Sing  alon  lan  kepenak  dirungokake.  Dadi
                             pranatacara,  swara  klebu  modhal  sing  paling  utama.  Mulane  kudu  nyinau
                             olah  swara  (teknik  vokal).  Sing  kudu  digatekake  pranatacara  nalika  olah
                             swara yaiku:
                             a.  Logat (Aksentuasi/accentuation)
                                Tegese,  swarane  nggunakake  basa  baku,  ora  kecampur  logat  dhaerah
                                (dialek). Ing basa Jawa, sing dianggep baku yaiku logat/dialek Surakarta
                                lan  Ngayogyakarta.  Kanggo  dhialek  Banyumas,  Jawa  Timuran  lan  liya-
                                liyane  bisa  digunakake  ing  acara  sante  utawa  selingan  supaya  acarane
                                ora krasa mboseni.
                             b.  Pocapan (Artikulasi/articulation).
                                Yaiku  pocapan  (pengucapan)  ukara  lan  tembunge  cetha  (jelas).
                                Pranatacara  kudu  ngerti  pocapan  basa  Jawa  sing  bener,  uga  basa
                                Indonesia  utawa  basa  manca  (asing),  amarga  yen  ana  tamu  ora  ngerti
                                basa  Jawa  pranatacara  kudu  nganggo  basa  Indonesia  utawa  yen  perlu
                                basa manca (asing) kanggo njelasake bab sing diandharake (diucapkan).
                             c.  Prana (Napas/breath)
                                Prana  yaiku  napase  pranatacara,  ing  kene  kudu  bisa  anteng  ora
                                kemrungsung saengga swarane bisa apik lan alami.




                             26        BAHASA JAWA - SMA/MA - Kelas X Semester Genap
   21   22   23   24   25   26   27   28   29   30   31