Page 8 - Book
P. 8
ประโยชน์ไหม มันมีแหละ แต่พอเราท่องอยู่เฉย ๆ ผมว่าไม่มีประโยชน์ ส่วนตัวผมมอง แต่
ถ้าเกิดว่าท่องแล้วมันได้อะไรบางอย่าง เอามาใช้ประโยชน์ได้ เห้ย ผมว่ามันก็คุ้มวะ น่าจะ
ลองท่องดูอะไรอย่างนี้
คุณณัฐพล ถ้าอย่างนั้นก็หมายความว่าผมจะตีความอย่างนี้ได้ไหมครับ ว่าเข้าใจนี้มันเปิดโอกาสไปสู่
ความเข้าใจต่อสิ่งอื่นเพิ่มขึ้น ?
ดร. วิชญ เข้าไปในใจ ผมชอบที่บอลพูดนะครับ คือค าว่าเข้าใจ Understand นี้มันคือกูรู้ แต่การเข้า
มาในใจนี้บางทีเราไม่ต้องรู้ก็ได้นะ แต่มันเข้ามาแล้วไง ผมว่ามันอยู่ที่เราสนใจ เราหยิบมันมา
เป็นส่วนหนึ่งในชีวิตเรา เรารู้สึกเราโอบรับมัน แล้วเราสนใจจะคิดกับมัน ไอ้ค าว่าพุทธอะไร
บางอย่างนี้ คือส่วนตัวของผม ผมมองว่าพุทธในเมืองไทยนี้ จริง ๆ ผมไม่รู้ผมไม่เคยไปถาม
พุทธในต่างประเทศนะครับ แต่พุทธในเมืองไทยมันมีหลายแบบนะครับ เขามีเยอะมาก มันมี
หลายสัดส่วน มันมีหลายเสี้ยว มันมีหลายสัจจะธรรม ทุกคนผสมน้ าหอมของตัวเอง ผสม
ความเป็นพุทธในแบบของตัวเอง แล้วเลือกเข้าใจในแบบของเราเอง ซึ่งผมว่ามันไม่ผิด ก็เคย
อ่านหนังสือบางคนเขาบอกว่าจริง ๆ พุทธของเราคือแค่เราบอกว่ามันคือพุทธมันก็คือพุทธ
แล้ว แต่ผมมองว่าแล้วอะไรคือพุทธวะ ? คือถ้าเราบอกว่ามันคือพุทธแล้วเราได้ประโยชน์
จากมัน แล้วมันท าให้เรา OK กับชีวิต ก็ไม่น่าจะผิดถ้าเราจะเรียกมันว่าพุทธ อะไรอย่างนี้
ครับ มันมาอยู่ในยุคที่เราไม่น่าตีความได้ ยิ่งพูดยิ่งงง พูดไม่กระชับครับพี่ต่อ ผมต้องเรียนพี่
พี่พูดกระชับกว่า
คุณณัฐพล ถ้าอย่างนั้นแล้วการปฏิบัติ การปฏิบัติมันคือการกระท า การกระท ามันก็ส่งผลให้เกิด
ประสบการณ์ เพราะฉะนั้นถ้าการปฏิบัติน าไปสู่ประสบการณ์แล้วประสบการณ์นี้มันก็
ก่อให้เกิดประสบการณ์ส่วนบุคคล แล้วการเกิดประสบการณ์ส่วนบุคคลตรงนี้มันน าไปสู่
ความเข้าใจความเป็นพุทธ แล้วอย่างผม ที่ผมถามตรงนี้คือผมอยากจะให้พี่ต่อและอาจารย์
วิน Share ประสบการณ์ของความเข้าใจผ่านประสบการณ์ที่ได้รับจากประสบการณ์ส่วน
บุคคลไม่ว่าจะท าสิ่งใดก็ตาม ไม่ว่าจะเป็น Painting ไม่ว่าการจะเป็นไปนั่งเขียน Contour
แล้วมันได้รับบางอย่างขึ้นมา แล้วตรงนั้นมันคือประสบการณ์ที่น าไปสู่ความเข้าใจ คือ พี่ต่อมี
ประสบการณ์หรือว่าอะไรที่อยากจะ Share ในภาวะประมาณนี้ไหมครับ ?
คุณธนญชัย คือส าหรับพี่นี้ เวลาท าอะไรก็แล้วแต่ พอท าเสร็จปุ๊บพี่จะวิเคราะห์ก่อน ภาษาพุทธเขา
เรียกว่าวิมังสา ถ้าภาษาทั่วไปเขาเรียกว่าวิเคราะห์ เวลาเราท าอะไรก็แล้วแต่มันง่ายมากเลย
ที่เราจะบอกว่า ‘เห้ย มันดีแล้ว’ เห้ย พอมันดีปุ๊บ การวิเคราะห์เราจะหยุดเลยถ้าเรารู้สึกว่าดี
มันดียังไง และท าไมมันถึงดีได้แบบนี้ อันนี้คือวิเคราะห์ เพื่อที่จะไปต่อ แต่หลายครั้งสิ่งที่เรา
ท านี้เราจบมัน แล้วเราก็หยุดมันด้วยคนรอบข้างที่บอกว่ามันดีแล้ว คนรอบข้างนี้เป็นอุป
