Page 73 - mukdahansuksapub
P. 73

                                                                                                             73                 ได้แลเห็นว่าแม่นํ้าโขงจะเป็นอย่างไรผิดหมด   เพราะเคยเห็นแต่แม่นํ้าเจ้าพระยาและลํานํ้าอื่นๆในประเทศนี้นึกว่าจะทํานองเดียว                 กัน  เป็นแต่ใหญ่โตขึ้นตามส่วน  ที่จริงหาเป็นเช่นนั้นไม่  แม่นํ้าโขงผิดกับแม่นํ้าอื่นๆที่ได้เคยเห็นมาทั้งหมด   ว่าโดยขนาดลํานํ้า                 ตอนเมืองหนองคายยังไม่สู้กว้างนัก   ดูข้างฝั่งนี้พอเถียงกันว่าโน่นวัวหรือควายที่ยืนกินหญ้าอยู่ทางฝั่งโน้น   แต่ตอนใต้ลงมาจน                 ถึงเมืองมุกดาหาร ไม่แลเห็นตัววัวควายข้างฝั่งโน้นที่เดียว  เมืองสวรรณาเขตรของฝรั่งเศสอยู่ตรงกันข้าม  ก็พอแลเห็นตึกหลังคา                 แดงๆเท่านั้น  ฤดูแล้งนํ้างวดตลิ่งสูงประมาณ ๕ วา ๖ วาคันตลิ่งเป็นที่ดอน  แต่ตอนริมนํ้าลึกเข้าไปก็เป็นที่ลุ่มนํ้าท่วมทุกปี  แห่ง                 ใดพอทําไร่นาได้ในที่ลุ่มนั้นจึงตั้งบ้านเมืองเช่นเมืองหนองคายเป็นต้น  แต่โดยมากเป็นที่ลุ่มเกินไปจึงเป็นแต่ป่าเปล่า   ป่าริมแม่                 นํ้าโขงเหล่านี้ก็ไม่มีไม้ใหญ่ถึงขนาดที่จะเป็นสินค้า  เห็นจะเป็นด้วยตัดมาใช้กันเสียหมด  ราษฎรอาศัยได้แต่ทําไร่ปลุกพรรณไม้                 ล้มลุกที่เป็นสินค้าคือยาสูบเป็นต้น  ทําตามเกาะที่เขาเรียกกันว่าดอนบ้าง  ระยะใดไม่มีเกาะก็ปลูกกันตามชายตลิ่งริมฝั่ง   ส่วนลํา                 นํ้านั้นนํ้าขุ่นและไหลเชี่ยวตลอดปี   มีสัตว์ร้ายต่างๆเป็นต้นว่าจระเข้และปลาเงือก สําหรับทําอันตรายผู้คนและมีเครื่องกีดกั้นสํา                 หรับให้เป็นอันตรายแก่เรือที่ขึ้นล่องบริบูรณ์ทุกอย่าง  เป็นต้นว่าศิลาใต้นํ้า (ซึ่งเรือข้าพเจ้าได้โดนดังกล่าวมาแล้ว)และหาดทราย                 ซึ่งอาจจะมูนขึ้นที่ไหนๆได้เมื่อไรๆ(เรือข้าพเจ้าก็เคยติด)   นอกจากนี้ยังมีแก่งใหญ่น้อยอีกเป็นอันมาก  ล่องเรือหน้าแล้งก็ยังน่า                 กลัว  แต่เมื่อมาในเรือไฟไม่ใคร่เห็นได้เห็นเมื่อลงมาเรือพายแต่ธาตุพนมลงมาเมืองมุกดาหาร    เมื่อผ่านแก่งคับพวงเห็นนํ้าวน                 ใหญ่โตกว่าที่ได้เคยเห็นมาแต่ก่อน   ดูน่ากลัว  แม้พวกที่พายเรือเคยขึ้นล่องทางนี้อยู่เสมอ   ยังต้องกําชับกันให้ประจงระวังให้ดี                 ด้วยเหตุทั้งปวงที่กล่าวมาการเที่ยวในลําแม่นํ้าโขงจะว่ามีความสนุกสบายอย่างไรนั้นว่าไม่ได้และยังไม่เคยได้ยินใครชมว่าสนุก                 หรือสบายเลย  แต่ต้องยอมว่าประหลาดน่าพิศวง  ไม่เสียใจที่ได้มาเห็น    แต่เมื่อได้เห็นครั้งหนึ่งแล้วกว่าจะอยากไปเที่ยวแม่นํ้า                 โขงอีกเห็นจะยังนาน  ลํานํ้าโขงตอนที่ตั้งเมืองมุกดาหารนี้  ตรงหน้าเมืองมีหาดใหญ่เป็นหาดกรวด  กล่าวกันว่าที่หาดมีแก้วจึง                 เอาเป็นชื่อเมืองมุกดาหาร        เวลาบ่าย ๓ โมงมีการประชุมบายศรี  ครั้นเวลาบ่าย ๔ โมงไปที่วัดศรีมงคล  วัดกลาง  วัดศรีบุญ                 เรืองและเที่ยวดูหมู่บ้านราษฎร    แล้วไปเยี่ยมบ้านพระยาศศิวงษ์ประวัติ กับบ้านพระอนุชาติวุฒาธิคุณ....”                                เสด็จถึงท่านํ้าเมืองมุกดาหาร                              ประทับเรือพาย (เรือมณฑล) จากธาตุพนมมามุกดาหาร
   68   69   70   71   72   73   74   75   76   77   78