Page 40 - MF1869 COMPLETO_Neat

O ocio é dispoñibilidade para facer o converter a nenos e nenas en espectadores
que nos gusta, capacidade de elixir, entre pasivos e pronto aburridos das moitas cosas
diversas opcións, a que máis nos agrada que os xoguetes fan sos.
nese momento e unha oportunidade de gran
calado para enriquecernos individual ou Aceptar que a felicidade non está en
colectivamente... acumular, pasa por dar ningún sentido a
eses cuartos infantís repletos ata o teito de
O ocio debe ligarse á idea de actividade física xoguetes que limitan o espazo e a capacidade
ou mental. Existen, como é lóxico, diversos de movemento dos nenos e nenas e que,
grados de actividade. Unha persoa, un neno por desgraza moitas veces, son o froito da
ou nena que acode con frecuencia a obras mala conciencia dos pais e nais que, ó non
de teatro infantís sentirá, probablemente, a poder dedicar atención suficiente ós seus
«espiral» de facer teatro. fillos e fillas, utilizan como coartada da súa
mala conciencia o xoguete caro.
Da mesma forma que un neno ou nena
que observa que os seus pais len e fan Os nenos e nenas o que máis desexan
comentarios sobre o que están lendo, é xogar cos seus pais e nais e que estes
sentirase, probablemente, inclinado a coller dedíquenlles tempo e xogar con outros
un libro adecuado á súa idade e ó o seu nenos e nenas, o que cada vez resulta
momento evolutivo. máis difícil nunha sociedade cuns índices
de natalidade tan baixos como a española e
Necesariamente sáenos ó paso o concepto cunha tendencia cara ó fillo único.
de felicidade; é certo que vivimos no que
deuse en chamar “sociedade do consumismo Xunto a toda esta situación a realidade
e do malgasto”, pero os recursos non son das cidades e do seu urbanismo dirixido
interminables e habemos de evitar que por a produtividade deixa poucos espazos a
máis tempo sígase cifrando a felicidade no convivencia e o xogo. Mesmo o concepto de
ter e no acumular. cidade pasou de ter un significado de vida en
común a ser agora nun espazo de produción
Os adultos damos, neste caso como e consumo.
noutros, un exemplo pésimo; vivimos
alienados polo afán de posuír o coche máis OCIO EN CASA E OCIO NA RÚA
potente, o último electrodoméstico ou ese
obxecto cuxa posesión, aparentemente, O papel da familia na canalización dun ocio
implica un ascenso no status social.Podemos adecuado, saudable e creativo é, sen dúbida,
observar como os nenos e nenas cada fundamental. Os nosos fillos e fillas necesitan
vez piden xoguetes máis caros e ata, en que lles dediquemos tempo, que fagamos
televisión anúncianse os seus prezos (máis un esforzo por coñecer o seu carácter, a
de 30 euros, máis de 50 euros, máis de 100 súa personalidade, os seus gustos, as súas
euros,...) afeccións e que teñamos unha disposición
permanente a favorecer o enriquecemento
Quizais o máis grave non sexa o prezo dos de la a súa personalidade sen afogos e,
xoguetes senón que están deseñados para desde logo, sen pretender impoñerlles os
fomentar a pasividade; os xoguetes son, nosos gustos nin afeccións.
cada día, máis sofisticados e traen o efecto
intrinsecamente perverso de non desenvolver Se algo deberiamos saber os adultos é que
a imaxinación nin a creatividade, senón de os nosos nenos e nenas non nos pertencen,
non son obxectos da nosa propiedade.

40