Page 14 - บทเรียนการสื่อสาร
P. 14

เปลี่ยนแปลงไป กลายเป็นลักษณะการให้ข้อมูลหรือการให้สุขศึกษาแทน ซึ่งวิธีหลังท าได้ง่าย

                   กว่าแต่ไม่ค่อยมีพลังในการน าไปสู่การปฏิบัติ
                                                                            ่
                          การให้การปรึกษาเป็นการสื่อสารแบบสองทาง ยึดหลักผู้ปวยเป็นศูนย์กลาง พูดให้
                                                                                        ่
                               ั
                                                                 ั
                   น้อยลงและฟงให้มากขึ้น พยายามท าความเข้าใจในปญหาและความรู้สึกของผู้ปวย และ
                                 ่
                                                    ั
                   ช่วยเหลือให้ผู้ปวยสามารถคิดแก้ไขปญหาด้วยตนเอง โดยเราช่วยเหลือในการให้ข้อมูลเท่าที่
                   จ าเป็น
                                                                               ่
                          แพทย์ประจ าบ้านและทีมรักษาพยาบาลมักจะเข้าไปเยี่ยมผู้ปวย โดยยึดลักษณะตนเอง
                                                                                                   ่
                   เป็นศูนย์กลาง เพื่อไปเก็บข้อมูลทางวิทยาศาสตร์ซึ่งได้จากการสอบถามและตรวจร่างกายผู้ปวย
                   นอกจากนั้นก็จะท าหน้าที่เป็นผู้ให้ข้อมูลทางการแพทย์ที่ได้จากการประมวลมาจากหลายแหล่ง
                         ่
                                                                                                  ่
                                                                                      ั
                   กับผู้ปวยและญาติ อีกทั้งมักท าหน้าที่เสนอและชี้แนะทางออกหรือการแก้ไขปญหาให้กับผู้ปวย
                   และญาติอีกด้วย และบ่อยครั้งหากรู้สึกไม่ถูกใจก็าจแสดงท่าทีไม่พอใจ เสียดสี ประชดประชัน
                   หรือท าหน้าที่อบรมสั่งสอนอีกด้วย

                          “วันนี้อาการเป็นอย่างไรบ้างคะ ถ่ายอุจจาระหรือยัง กินอาหารโรงพยาบาลได้ไหมคะ”

                   (สอบถามข้อมูล)
                          “ผลการตรวจเลือดเบื้องต้นบอกว่า น้องอาจเป็นโรคไข้เลือดออก” (ให้ข้อมูล)
                          “คุณยายควรจะคุมอาหารหวานจัดให้ดีกว่านี้ หมอบอกหลายครั้งแล้วนะ” (เสนอแนวทาง

                   แก้ไข)

                          ในอีกมุมหนึ่งแพทย์ประจ าบ้านและทีมรักษาพยาบาลควรพยายามให้เกิดกระบวนการ
                   สื่อสารสองทางและมีความเป็นกันเอง เปลี่ยนจากการเป็นผู้สอบถามข้อมูลตามที่เราอยากรู้และ
                                                                                    ่
                                                       ั
                   ผู้ให้ข้อมูลตามที่เราอยากบอก มาเป็นผู้ฟงที่ดีเพื่อเก็บข้อมูลส าคัญตามที่ผู้ปวยอยากเล่าหรือ
                                                                                    ่
                                                               ั
                                                                                                ั
                   อยากแสดงความรู้สึก ส่วนในขั้นตอนในการแก้ไขปญหาควรสนับสนุนให้ผู้ปวยคิดแก้ไขปญหา
                                                            ่
                   ด้วยตนเอง โดยเราท าหน้าที่เป็นผู้กระตุ้นให้ผู้ปวยคิดและแสดงความเห็น หลีกเลี่ยงการชี้น าโดย
                   ไม่จ าเป็น แพทย์ควรหลีกเลี่ยงการพูดจาเสียดสีและการพูดจาในลักษณะอบรมสั่งสอน แต่ควรจะ
                                    ่
                                                            ั
                   เป็นผู้ให้ก าลังใจผู้ปวยขณะพยายามคิดแก้ไขปญหาด้วยตนเองและน าไปสู่การปฏิบัติให้ได้อย่าง
                   มีประสิทธิภาพ
                                                                         ั
                          “วันนี้อาการเป็นอย่างไรบ้างคะ มีอะไรจะเล่าให้หมอฟงบ้าง” (ใช้ค าถามปลายเปิดเพื่อ
                   สอบถามข้อมูล)
                                                                                                ั
                          “นํ้าตาลในเลือดของคุณลุงสูงมากเลยค่ะ คุณลุงคิดว่าเกิดจากอะไร และจะแก้ไขปญหานี้
                   อย่างไรดีคะ” (กระตุ้นให้คิด)

                          “หมอรู้ว่าการเลิกสุราไม่ใช่เรื่องง่าย หมอจะเป็นกําลังใจให้นะครับ” (ให้ก าลังใจ)
                                                                                      ่
                          3.  การขาดทักษะในการเสนอความคิดเห็นที่มีความแตกต่างกัน  ผู้ปวยบางคนมี
                     ั
                   ปญหาด้านสุขภาพหลายด้าน ต้องอาศัยทีมผู้เชี่ยวชาญหลายทีม ในแต่ละทีมมีสมาชิกหลายคน
                             ่
                   นอกจากผู้ปวยและญาติจะมีความสับสนว่าใครเป็นใคร ท าหน้าที่และมีความรับผิดชอบอะไรแล้ว
                   การแสดงความคิดเห็นจากแพทย์และพยาบาลหลายๆ คน โดยเฉพาะถ้ามีความคิดเห็นที่





                                                                                                    14
   9   10   11   12   13   14   15   16   17   18   19