Page 58 - บทเรียนการสื่อสาร
P. 58
่
ั
เลือกสรรข้อมูลเท่าที่จ าเป็นและเป็นข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับปญหาของผู้ปวยเท่านั้น การกล่าว “ขอ
โทษ” หรือ “เสียใจ” อาจท าให้สถานการณ์ดีขึ้น
“ทีมรักษาพยาบาลทราบว่า มีเหตุการณ์บางอย่างเกิดขึ้นกับลูกของคุณแม่ ซึ่งสร้าง
ความไม่พอใจให้กับคุณแม่ จนทําให้ต้องไปร้องเรียนกับผู้ใหญ่ของโรงพยาบาล เรารู้สึกเสียใจกับ
สิ่งที่เกิดขึ้น หากมีอะไรจะให้เราช่วยเหลือ ขอให้บอกได้เลยค่ะ”
จากนั้นควรรายงานและขอความช่วยเหลือจากผู้ที่เชี่ยวชาญเรื่องการสื่อสารหรือ
ผู้รับผิดชอบเกี่ยวกับการบริหารความเสี่ยงของสถานพยาบาล ซึ่งควรท าการสอบสวนเรื่องราวที่
เกิดขึ้นอย่างเป็นระบบ และให้ความช่วยเหลือโดยยึดหลักมนุษยธรรมเป็นตัวน ามากกว่าการใช้
หลักการทางวิทยาศาสตร์แต่เพียงอย่างเดียว กรณีพบว่าเรื่องราวเกิดจากความผิดพลาดของ
แพทย์หรือทีมรักษาพยาบาล ควรร่วมรับผิดชอบค่าใช้จ่ายจากการรักษาพยาบาลที่เป็นผลจาก
ความผิดพลาดดังกล่าว ต้องไม่กล่าวโทษผู้อื่นหรือปฏิเสธความรับผิดชอบโดยไม่ได้พิจารณา
ข้อมูลอย่างถ่องแท้ก่อน
บรรณานุกรม
่
1. ชิษณุ พันธุ์เจริญ. การสื่อสารส าหรับผู้ปวยที่มีความคาดหวังสูง. ใน: ชิษณุ พันธุ์เจริญ, รัต
โนทัย พลับรู้การ, อุษา ทิสยากร, บรรณาธิการ. Communication Skills สื่อสารอย่างไรให้
ประสบความส าเร็จ. กรุงเทพฯ: ธนาเพรส, 2550:109-16.
ั
2. ชิษณุ พันธุ์เจริญ. ปรัชญาของทักษะการสื่อสาร. ใน: ชิษณุ พันธุ์เจริญ, ปญญา เสกสรรค์,
่
จรุงจิตร์ งามไพบูลย์, บรรณาธิการ. คู่มือทักษะการสื่อสารเพื่อดูแลผู้ปวยเรื้อรัง. กรุงเทพฯ:
ธนาเพรส, 2552:1-14.
้
้
3. ชิษณุ พันธุ์เจริญ. การสื่อสารเพื่อปองกันการร้องเรียนและการฟองร้อง. ใน: ชิษณุ พันธุ์เจริญ
, จรุงจิตร์ งามไพบูลย์, บรรณาธิการ. คู่มือทักษะการส าหรับผู้บริหารองค์กร. กรุงเทพฯ: ธนา
เพรส, 2552:87-97.
58
