Page 60 - บทเรียนการสื่อสาร
P. 60

ในท านองเดียวกัน ซึ่งประกอบด้วยการยึดหลักผู้เข้าประชุมเป็นศูนย์กลาง ให้โอกาสผู้เข้า

                   ประชุมมีส่วนร่วมในการน าเสนอ การแสดงความคิดเห็น การอภิปราย และการซักถาม
                                                                                                ่
                          ผู้ด าเนินรายการมักให้แพทย์รุ่นน้องหรือนักเรียนแพทย์เป็นผู้น าเสนอตัวอย่างผู้ปวย
                   ก่อนน าไปสู่ขั้นตอนในการอภิปรายต่อไป

                                                        ่
                          “ขอเชิญ extern present case ผู้ปวยด้วยครับ”
                                                      ่
                          ระหว่างการน าเสนอตัวอย่างผู้ปวย ผู้ด าเนินรายการอาจหยุดการน าเสนอเป็นระยะๆ
                   เพื่อกระตุ้นให้เกิดความร่วมมือจากผู้เข้าร่วมประชุม
                                       ่
                          “จากประวัติผู้ปวย ไม่ทราบว่าอาจารย์ เพื่อนๆ หรือน้อง อยากสอบถามอะไรเพิ่มเติม
                   ไหมครับ”
                                                                                             ่
                                                                                   ั
                          “จากประวัติและการตรวจร่างกาย อยากให้ resident 1 ช่วยบอกปญหาของผู้ปวยและ
                   approach case ด้วยครับ”
                          ผู้ด าเนินรายการควรกระตุ้นให้มีการอภิปรายในวงกว้าง แต่ไม่ควรเรียกชื่อให้ตอบ ซึ่ง

                   บ่อยครั้งอาจไม่ได้รับการตอบสนอง ผู้ด าเนินรายการต้องมีความอดทนที่จะรอโดยใช้ทักษะเงียบ

                   ใช้ทักษะกระตุ้นให้ผู้เข้าร่วมประชุมแสดงความคิดเห็น หรือหากจ าเป็นอาจจะใช้การเรียกตอบ
                   จากกลุ่มคนก็ได้
                          “นอกจากโรคไข้เลือดออกแล้ว มีใครคิดถึงโรคอื่นๆ ที่มีโอกาสเป็นไปได้อีกไหม”

                                                      ่
                          “ถ้า Extern เป็นแพทย์ที่ดูแลผู้ปวยคนนี้ จะส่งตรวจทางห้องปฏิบัติการอย่างไรบ้างครับ”
                          การขอทราบความคิดเห็นจากแพทย์คนอื่นหรือแม้และผู้เชี่ยวชาญ ไม่ควรใช้ค าถามที่
                   เฉพาะเจาะจงจนเกินไป
                          “ขอถามอาจารย์สมหญิงว่า ข้อบ่งชี้ทางการแพทย์ในการตัดม้ามมีอะไรบ้าง”

                          แต่อาจจะเลี่ยงไปใช้ค าถามที่ดูกว้างกว่าแต่ตอบได้ง่ายกว่า
                                                                              ่
                          “อยากทราบความเห็นของอาจารย์เกี่ยวกับการตัดม้ามในผู้ปวยรายนี้”
                          ผู้ด าเนินรายการไม่ควรท าให้การควบคุมการอภิปรายไปอยู่ในมือของผู้เข้าร่วมประชุม
                   แม้แต่ในการควบคุมของอาจารย์แพทย์ เพราะจะท าให้กิจกรรมไม่สามารถด าเนินต่อไปได้อย่าง

                   มีประสิทธิภาพ ควรหาโอกาสในการดึงการควบคุมกลับมาอยู่ในมือของเราโดยอาศัยทักษะการ

                   สื่อสารเข้าช่วย
                          “อาจารย์สมใจได้ให้ข้อคิด... (สรุปความ) ไม่ทราบว่า resident มีความคิดเห็นอย่างไร
                                       ่
                   และได้ปฏิบัติจริงกับผู้ปวยอย่างไรคะ (กระตุ้นให้คิดและให้ข้อมูล)”
                          3.  ขั้นตอนสรุปจบ  ผู้ด าเนินรายการควรท าการสรุปบทเรียนที่ได้รับจากการน าเสนอ
                             ่
                   ตัวอย่างผู้ปวยแต่ละราย ในลักษณะของ ”take home message” เพื่อให้ผู้เข้าร่วมประชุมทุกคน
                   ได้เรียนรู้ในแนวทางที่ใกล้เคียงกัน
                                    ่
                                                                                                 ่
                          “สําหรับผู้ปวยรายแรก เราได้เรียนรู้การวินิจฉัย DKA และแนวทางในการรักษาผู้ปวย
                                                    ่
                   เบื้องต้น... ขอเชิญนําเสนอตัวอย่างผู้ปวยรายที่สองต่อไปครับ”







                                                                                                    60
   55   56   57   58   59   60   61   62   63   64   65