Page 280 - Η τελευταία αυτοκράτειρα του Βυζαντίου
P. 280

Άλλη ιστορία αναφέρει ότι την ίδια ώρα που ο σουλτάνος μπήκε
  αιματοβαμμένος  από  πάνω  μέχρι  κάτω  στο  ναό,  πατώντας  σε
  πτώματα  χριστιανών,  ακούμπησε  πάνω  σε  μια  κολόνα  και  το
  αποτύπωμά του έμεινε εκεί. Η κολόνα είναι ακόμη και σήμερα στο
  δεξί κλίτος του ναού. Οι Τούρκοι προσκυνάνε την κολόνα –αν είναι
  δυνατόν!– γιατί λένε ότι είναι το μοναδικό που έχουν να θυμούνται
  από το σουλτάνο, ο οποίος τώρα πια έχει πεθάνει.
    Τέλος μια τρίτη ιστορία αναφέρει ότι οι χριστιανοί της Πόλης, λίγο
  πριν κυριευτεί, είχαν φορτώσει την Αγία Τράπεζα της Αγίας Σοφίας σ’
  ένα  πλοίο,  για  να  τη  φυγαδεύσουν.  Αλλά  το  πλοίο  βούλιαξε  στη
  θάλασσα του Μαρμαρά, γιατί η Αγία Τράπεζα δεν ήθελε να φύγει από
  τον τόπο της. Από τότε μέχρι σήμερα, ανεξάρτητα από τις καιρικές
  συνθήκες που επικρατούν στην περιοχή, η θάλασσα εκεί είναι ήρεμη
  σαν λάδι. Και για τούτο και τα πλοία που πηγαίνουν προς την Πόλη
  περνούν  από  κείνο  το  μέρος  που  είναι  ήρεμο  και  δεν  το  πιάνουν
  φουρτούνες.
    Ο  σουλτάνος  επισκέφτηκε  την  οικογένειά  μου  την  επομένη  της
  άλωσης. Ρώτησε τον πατέρα μου γιατί αντιστάθηκαν οι Ρωμιοί, ενώ
  θα  μπορούσαν  να  είχαν  αποτρέψει  τη  σφαγή.  Αυτός  απάντησε  πως
  έκανε ό,τι ήταν δυνατόν, αλλά δεν είχε βρει συνεννόηση με κάποιους
  αγάδες. Κι εκεί του είπε για τον Χαλίλ πασά. Μάλιστα του έδωσε και
  αποδείξεις,  δηλαδή  επιστολές  με  την  υπογραφή  του  πασά  που  του
  έλεγε ότι θα κάνει το παν για να πάρει πίσω ο σουλτάνος το στρατό
  του και ότι μέσα στην Πόλη δεν έπρεπε να φοβούνται.
    Ο  Μωάμεθ  τον  ρώτησε  επίσης  για  τον  αυτοκράτορα.  Ο  Λουκάς
  Νοταράς  απάντησε  ότι  δεν  ήξερε  τι  είχε  γίνει,  γιατί  βρισκόταν  σε
  άλλο  σημείο  των  τειχών.  Εκείνη  τη  στιγμή  μπήκαν  δυο  νεαροί
  Τούρκοι  που  ο  καθένας  υποστήριζε  ότι  αυτός  ήταν  που  είχε
  σκοτώσει  το  βασιλιά.  Μάλιστα  του  έφεραν  ένα  κεφάλι,  αυτό  που
  βρήκα  εγώ  στο  κοντάρι  μήνες  μετά,  όπως  έχω  ήδη  πει.  Ο  πατέρας
  αναγνώρισε  το  κεφάλι  του  αυτοκράτορα.  Στο  μεταξύ  έψαξαν  στο
  σωρό των δεκάδων χιλιάδων πτωμάτων και βρήκαν και το σώμα. Το
  αναγνώρισαν από τις ολόχρυσες περικνημίδες του με τους δικέφαλους
  αετούς.
    Ο πατέρας κι ο Μωάμεθ συζήτησαν διάφορα κι ο σουλτάνος του
   275   276   277   278   279   280   281   282   283   284   285