Page 423 - Η τελευταία αυτοκράτειρα του Βυζαντίου
P. 423
που βοήθησα όταν βρίσκονταν σε δύσκολη θέση, όπως από χρέη που
είχαν σε σαράφηδες και θα έχαναν το βιος τους. Επίσης έδωσα ποσά
σε άλλους που είχαν χρέη προς το κράτος, δηλαδή τον μεγαλύτερο
σαράφη απ’ όλους που έχουμε στη Βενετία. Άλλους δε, Βενετούς και
Ρωμιούς, τους συνέδραμα οικονομικά σε βιοποριστικές τους
ανάγκες, στην εξαγορά συμβολαίων χρεών προς τράπεζες και
δανειστές, σε εξαγορές δικών τους προσώπων που ήταν αιχμάλωτοι
πολέμου και διάφορα άλλα.
Αλλά σταματώ εδώ, γιατί διαφορετικά θα χρειαζόμουν άλλο ένα
βιβλίο για να απαριθμήσω όλα τα καλά και τις αγαθοεργίες που έχω
κάνει. Άσε που μπορεί να με θεωρούσαν και πάλι υπερβολική.
Ο συχωρεμένος ο παππούς μου, ο Νικόλαος Νοταράς, έλεγε ότι
«όλα τα πράγματα που έχουν μιαν αρχή έχουν κι ένα τέλος». Κι εγώ
διαλέγω να σταματήσω εδώ. Αφήνω τις τελευταίες σελίδες κενές, για
να τις συμπληρώσει όπως κι όταν θέλει η αγαπημένη μου βαφτισιμιά,
όταν εγώ θα έχω αποδημήσει εις Κύριον. Από μένα η ακροτελεύτια
πρόταση θα είναι η δήλωσή μου, την οποία έκανα και στις πρώτες
σελίδες, όταν ξεκινήσατε να διαβάζετε τούτο το βιβλίο. Ότι δηλαδή
όλα όσα έγραψα είναι πέρα για πέρα αληθινά.
Γιατί τα έγραψα με φόβο Θεού, εγώ, η Άννα Παλαιολογίνα
Νοταρά, η τελευταία αυτοκράτειρα των Ρωμαίων.
