Page 418 - Η τελευταία αυτοκράτειρα του Βυζαντίου
P. 418
Η εξέλιξη του Μάρκου ήταν πλέον αναμενόμενη. Το 1504
διορίστηκε καθηγητής της ελληνικής γλώσσας στη Βενετία, ενώ μου
είπε ότι θα προσπαθήσει να γίνει και καθηγητής στην Πάντοβα.
Πιστεύω ότι θα τα καταφέρει. Μου χάρισε δε και δύο βιβλία του που
είχαν εκδοθεί από το τυπογραφείο του Μανούτιου. Το πρώτο ήταν
το 1497, το Dictionarium graecum copiosissimum, το δεύτερο το
1498 και περιείχε εννέα κωμωδίες του Αριστοφάνη. Αργότερα μου
χάρισε και πολλά άλλα, ώστε να εμπλουτίσω τη βιβλιοθήκη μου. Ο
Θεός να τον έχει καλά, γιατί είναι από τα πιο άξια τέκνα του
ελληνισμού στη Βενετία.
Για έναν ακόμα φίλο θα μιλήσω, τον περιβόητο Ιανό Λάσκαρη.
Δεν ξέρω αν σας θυμίζει κάτι το επώνυμο. Ο πατέρας του ήταν
εκείνος ο Λάσκαρης με τον οποίο εγώ είχα αντιπαλότητα στον
Μυστρά, όταν ήμασταν παιδιά. Θα έλεγα ότι ο Ιανός, ως προς το
χαρακτήρα του, δεν είχε καμία σχέση με τον πατέρα του. Ο Ιανός
γεννήθηκε στην Πόλη πριν από την άλωση. Μετά πήγε στην Κρήτη.
Εκεί ο Βησσαρίωνας εκτίμησε τα προσόντα του, τον προστάτεψε και
τον έστειλε στη Βενετία. Σπούδασε στην Πάντοβα, κι εγώ
συνέδραμα στα δίδακτρά του με παρότρυνση του Βησσαρίωνα. Όταν
τον γνώρισα, με ευχαρίστησε για όλα και γίναμε φίλοι. Τον
φιλοξένησα και στο παλάτι μου αρκετές φορές. Κάποια στιγμή του
είπα και για τον πατέρα του στον Μυστρά. Μη νομίζετε ότι ο Ιανός
είχε πολύ διαφορετική γνώμη γι’ αυτόν απ’ ό,τι εγώ.
Επίσης τον κάλεσαν και δίδαξε σε διάφορα πανεπιστήμια στην
Ιταλία και τη Φλωρεντία που είναι το κέντρο των γραμμάτων και
των τεχνών. Μαθητής του υπήρξε κι ο Μάρκος Μουσούρος, για τον
οποίο σας μίλησα πιο πριν. Κάποια στιγμή ο Λάσκαρης έφυγε με
έξοδα του ηγεμόνα της Φλωρεντίας, του Λαυρεντίου του
Μεγαλοπρεπούς, για να επισκεφτεί τη σκλαβωμένη Ελλάδα μας.
Στόχος του ήταν να βρει ελληνικά χειρόγραφα και να τα μεταφέρει
στη Φλωρεντία για να τα διασώσει και να εμπλουτίσει τη βιβλιοθήκη
του εντολέα του. Μου δώρισε κι εμένα πέντ’-έξι και τα έχω στη
βιβλιοθήκη μου.
Αργότερα πήγε στη Γαλλία και –ακούστε κι αυτό το
καταπληκτικό!– τούτος ο Έλληνας διατέλεσε σύμβουλος, παρακαλώ,