Page 416 - Η τελευταία αυτοκράτειρα του Βυζαντίου

χρειαστείτε;»
«Ναι… ορίστε, κυρά», μου είπε ο Βλαστός.
Σηκώθηκε και από την τσάντα του έβγαλε και μου έδωσε ένα
φάκελο με χαρτιά. Τα κοίταξα για λίγο. Ήταν λογαριασμοί, τιμές για
εργαλεία και άλλα σχετικά.
«Αφήστε να τους ρίξω εγώ μια μάτια και… θα τα ξαναπούμε»,
τους είπα.
Εκείνοι με ευχαρίστησαν κι έφυγαν.
Έτσι, με αυτούς τους δυο συζητήσαμε και πάλι αρκετές φορές το
θέμα και πολύ σύντομα κανονίσαμε όλες τις λεπτομέρειες για το
ελληνικό τυπογραφείο μας. Είχα μιλήσει και σε άλλους Ρωμιούς της
Βενετίας, καθώς και σε μερικούς φίλους, ευγενείς Βενετούς. Μάζεψα
σχεδόν τα διπλά χρήματα απ’ όσα χρειάζονταν. Και βέβαια
αγοράσαμε τα καλύτερα μηχανήματα από την Ευρώπη. Όλα είχαν
έρθει στο όνομά μου. Έξι μήνες αργότερα, είχαν στήσει το
τυπογραφείο.
Ήταν το 1499 όταν ο Βλαστός κι ο Καλλιέργης τύπωσαν το πρώτο
βιβλίο με τίτλο Μεγάλο Ετυμολογικό Λεξικό. Η δουλειά ήταν
εξαιρετική, όπως είπαν και μερικοί που γνώριζαν πολύ καλά αυτή
την τέχνη. Στο Λεξικό τους είχαν καταγραφεί όλες οι γνωστές
ελληνικές λέξεις. Ένα χρήσιμο εργαλείο για όποιον ήθελε να μάθει
σωστά ελληνικά.
Για να με ευχαριστήσουν, μου το αφιέρωσαν, παρά τη δική μου
αντίθετη επιθυμία. Ακόμα όμως κι αυτό, κάποιοι Ρωμιοί που
αγόρασαν το βιβλίο –πιστεύω όχι τόσο για να το διαβάσουν και να
ευχαριστηθούν, αλλά για να στολίσουν τη βιβλιοθήκη τους– το
θεώρησαν υπερβολή. Διέδωσαν φήμες ότι εγώ τάχα επέβαλα να μου
το αφιερώσουν, γιατί ήθελα να προβληθώ στη ρωμιοσύνη!
Έχουν περάσει πέντε χρόνια από τότε και σήμερα το τυπογραφείο
τους πάει πολύ καλά, τυπώνει χιλιάδες αντίτυπα κάθε χρόνο από
διάφορα βιβλία. Επιτέλους, άρχισε ο διαφωτισμός του λαού μου, ο
διαφωτισμός του σκλαβωμένου γένους. Ξέρω… θα μας πάρει πολλά
χρόνια για να ξεσηκωθούμε, κι εγώ δε θα αξιωθώ να δω πάλι
ελεύθερη την Ελλάδα και την Πόλη μας. Ας είναι. Με παρηγορεί όμως
το γεγονός ότι θα έχω συμβάλει, κατά κάποιον τρόπο.