Page 194 - ตามรอยพระศาสดา
P. 194
193
อยู่ที่ความรู้สึกทางใจเป็นส�าคัญ อย่างพวกเธออยู่ที่นี่มีแต่ความพอใจ แม้
กระท่อมจะมุงด้วยใบไม้ก็มีความสุขกว่าอยู่ในพระราชฐานอันโอ่อ่าแน่นอน
ทีเดียว คนที่ประสบความส�าเร็จในชีวิตนี้ มิใช่คนใหญ่คนโต แต่เป็นคน
ที่รู้สึกว่าชีวิตของตนมีความสุขสงบเยือกเย็น ปราศจากความเร่าร้อน
กระวนกระวาย”
ลาภและยศเป็นเหยื่อของโลก
ที่น้อยคนนักจะสละและวางได้
“ดูกร ภิกษุทั้งหลาย! ลาภและยศนั้นเป็นเหยื่อของโลกที่น้อย
คนนักจะสละและวางได้ จึงแย่งลาภแย่งยศกันอยู่เสมอเหมือนปลาที่แย่ง
เหยื่อกันกิน แต่หารู้ไม่ว่าเหยื่อนั้นมีเบ็ดเกี่ยวอยู่ด้วย หรือเหมือนไก่ที่แย่ง
ไส้เดือนกัน จิกตีกัน ท�าลายกันจนพินาศกันไปทั้งสองฝ่าย น่าสังเวชสลดจิต
ยิ่งนัก ถ้ามนุษย์ในโลกนี้ลดความโลภลง มีการเผื่อแผ่เจือจานโอบอ้อมอารี
ถ้าเขาลดโทสะลง มีความเห็นอกเห็นใจกัน มีเมตตากรุณาต่อกัน และลด
โมหะลง ไม่หลงงมงาย ใช้เหตุผลในการตัดสินปัญหาและด�าเนินชีวิต โลกนี้
จะน่าอยู่อีกมาก แต่ช่างเขาเถิด หน้าที่โดยตรงและเร่งด่วนของเธอ คือ
ลดความโลภ ความโกรธ และความหลงของเธอเองให้น้อยลง แล้วจะ
ประสบความสุข ความเยือกเย็นขึ้นมาก เหมือนคนลดไข้ได้มากเท่าใด
ความสบายกายก็มีมากขึ้นเท่านั้น”
ตามรอยพระศาสดา