Page 7 - คู่มือ RF -kt-20-08-2018-4-45 (ฉบับเต็ม)_(29-08-18)
P. 7

บทที่ 1



                          ความรู้พื้นฐานในการจัดการเรียนรู้แบบสะท้อนคิด





               ความส าคัญของการจัดการเรียนรู้แบบสะท้อนคิด


                       สถาบันพระบรมราชชนก เป็นสถาบันการศึกษาในระดับอุดมศึกษา โดยมีภารกิจหลักในการผลิตและ
               พัฒนาก าลังคนด้านสุขภาพ โดยได้จัดการศึกษาหลักสูตรพยาบาลศาสตร์ สาธารณสุขศาสตร์ และสหเวช

               ศาสตร์ เมื่อบัณฑิตส าเร็จการศึกษาจะเป็นบุคลากรวิชาชีพด้านสุขภาพที่ปฏิบัติงานในท้องถิ่น ชุมชน ทั้งนี้

               สถาบันพระบรมราชชนกได้ให้ความส าคัญต่อการพัฒนาการจัดการเรียนการสอน และการพัฒนาอาจารย์เพื่อ
               เพิ่มคุณภาพและประสิทธิภาพการสอน ด้วยการสนับสนุนทุนในการฝึกอบรมและพัฒนาอาจารย์ด้านการ

               จัดการเรียนการสอนที่หลากหลาย ทั้งในประเทศและต่างประเทศอย่างต่อเนื่อง แต่อย่างไรก็ตาม การจัดการ
               เรียนการสอนที่ผ่านมา ยังพบว่าบัณฑิตยังขาดทักษะความคิด โดยนักศึกษาพยาบาลส่วนใหญ่ยังขาดทักษะ

               ทางปัญญา คือทักษะการคิดวิเคราะห์ โดยไม่สามารถเชื่อมโยงความรู้ และประสบการณ์เข้ากับงานในการฝึก

               ภาคปฏิบัติ และจากผลการวิจัยพบว่า นักศึกษาพยาบาลมีระดับการคิดอย่างมีวิจารณญาณในระดับปานกลาง
               (สมเกียรติ สุทธรัตน์, และพัชนี สมก าลัง, 2555; กมลรัตน์ เทอร์เนอร์, ลัดดา เหลืองรัตนมาศ, สราญ นิรันรัตน์,

               จิราภรณ์ จันทร์อารักษ์, บุญเดือนวัฒนกุล, และทุติยรัตน์ รื่นเริง, 2558; Tsang, 2012) นอกจากนี้ยังพบความ

               ขัดแย้งในการสอนคือ อาจารย์พยาบาลจ านวนมากใช้การบรรยายเนื้อหาแก่ผู้เรียน จุดเน้นของการบรรยายที่
               ใช้รายวิชาเป็นศูนย์กลาง ประกอบด้วย 3 อย่างได้แก่ ผู้สอน ผู้เรียน และลักษณะรายวิชา ส่วนการปฏิบัติงาน

               ประกอบด้วย 1) องค์ความรู้ 2) ทักษะพื้นฐาน 3) ความประพฤติทางจริยธรรม ดังนั้น ผู้สอนจ าเป็นต้องค านึง
               ว่าควรจะสอนอย่างไรเพื่อพัฒนาการฝึกปฏิบัติ (Sheerwood and Deutsch, 2017) ทั้งนี้เพราะวิชาชีพการ

               พยาบาลเป็นวิชาชีพที่ต้องปฏิบัติงานในสถานการณ์ที่หลากหลายและเกี่ยวข้องกับชีวิตมนุษย์ ซึ่งจ าเป็นต้อง

               ปฏิบัติงานโดยใช้กระบวนการคิดอย่างมีวิจารณญาณ ซึ่งการเรียนรู้จากประสบการณ์หรือการสะท้อนคิดจาก
               การปฏิบัติ (Reflective Practice or Reflection on Practice) มีความส าคัญต่อการคิด การตัดสินใจ

               แก้ปัญหาในสถานการณ์ต่างๆที่เกี่ยวข้องกับผู้รับบริการโดยจะช่วยให้เกิดทักษะในการแก้ปัญหาที่ยึด
               ผู้รับบริการเป็นศูนย์กลาง รวมทั้งช่วยให้เข้าใจเหตุผลของการปฏิบัติได้ดีขึ้น (Chirema, 2007)

                       ในปัจจุบันการจัดการเรียนการสอนของสถาบันพระบรมราชชนก สาขาพยาบาลศาสตร์ สาธารณสุข

               ศาสตร์ และสหเวชศาสตร์ ได้ให้ความส าคัญต่อการพัฒนาทักษะทางปัญญา ความสามารถในการคิดอย่างมี
               วิจารณญาณของผู้เรียนเนื่องจากในการจัดการเรียนการสอนมีการฝึกภาคปฏิบัติซึ่งผู้เรียนต้องมีความเกี่ยวข้อง

               กับชีวิตมนุษย์ และเมื่อส าเร็จการศึกษาเป็นบุคลากรทางพยาบาลและการสาธารณสุขก็ยิ่งมีความจ าเป็นที่

               จะต้องมีความสามารถในการคิดอย่างมีวิจารณญาณเพื่อใช้ประกอบการตัดสินใจและแก้ปัญหาให้กับผู้ป่วยอัน
               น าไปสู่การมีสุขภาพดีของผู้ป่วย (ศิราณี เก็จกรแก้ว, 2552)  การน าแนวทางการจัดการเรียนรู้แบบสะท้อนคิด
   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11   12