Page 50 - สรป 4Y กมธ กิจการเด็กฯ ชุด 25

หน้า ๓๘ ส่วนที่ ๓

ข้อ ๑๑

๑. บุคคลซึ่งถูกกล่าวหาด้วยความผิดทางอาญา สิทธิที่จะได้รับการสันนิษฐานไว้ก่อน
ิ
ิ
ว่าบริสุทธิ์จนกว่าจะมีการพสูจน์ว่ามีความผิดตามกฎหมายในการพจารณาโดยเปิดเผย ณ ที่ซึ่งตนได้
หลักประกันทั้งหมดที่จ าเป็นในการต่อสู้คดี
๒. บุคคลใดจะถูกถือว่ามีความผิดอันมีโทษทางอาญาใด ๆ ด้วยเหตุผลที่ตนได้กระท า
หรือเว้นการกระท าการใด ๆ ซึ่งกฎหมายของประเทศหรือกฎหมายระหว่างประเทศ ในขณะที่มีการกระท านั้น

มิได้ระบุว่าเป็นความผิดทางอาญามิได้ และโทษที่จะลงแก่บุคคลนั้นจะหนักกว่าโทษที่ใช้อยู่ในขณะที่การกระท า
ความผิดทางอาญานั้นเกิดขึ้นมิได้

กติการะหว่างประเทศว่าด้วยสิทธิพลเมืองและสิทธิทางการเมือง (International Covenant
on Civil and Political Rights ๑๙๖๖ : ICCPR)
๑. รัฐภาคีจะเคารพสิทธิพลเมืองและสิทธิทางการเมืองของบุคคล ซึ่งรวมถึงสิทธิในชีวิต

เสรีภาพในการนับถือศาสนา เสรีภาพในการพด เสรีภาพในการการรวมตัว สิทธิเลือกตั้ง และสิทธิในการ
ู
ได้รับการพิจารณาความอาญาอย่างยุติธรรม

๒. บุคคลทั้งปวงย่อมเสมอกันตามกฎหมาย และมีสิทธิที่จะได้รับความคุ้มครองเท่าเทียมกัน
ั
ตามกฎหมาย โดยปราศจากการเลือกปฏิบัติใด ๆ อันเนื่องมาจากเชื้อชาติ เผ่าพนธุ์แห่งชาติ ผิว เพศ ภาษา
ศาสนา ความคิดเห็นทางการเมือง หรือความคิดเห็นอื่นใด

ิ
๓. ในการด าเนินคดีกับบุคคลที่เป็นเด็กหรือเยาวชน วิธีพจารณาความให้เป็นไปโดย
ค านึงถึงอายุและความปรารถนาที่จะส่งเสริมการแก้ไขฟื้นฟูความประพฤติของบุคคลนั้น

๔. บุคคลทั้งปวงที่ถูกลิดรอนเสรีภาพต้องได้รับการปฏิบัติด้วยความมีมนุษยธรรม และเคารพ
ในศักดิ์ศรีแต่ก าเนิดแห่งความเป็นมนุษย์ ทั้งนี้ ในสภาพการณ์พิเศษ ผู้ต้องหาต้องได้รับการจ าแนกออกจาก

ผู้ต้องโทษ และต้องได้รับการปฏิบัติที่แตกต่างออกไปให้เหมาะสมกับสถานะที่ไม่ใช่ผู้ต้องโทษ อีกทั้งต้องแยก
ผู้ต้องหาที่เป็นเด็กและเยาวชนออกจากผู้ต้องหาที่เป็นผู้ใหญ่ และให้น าตัวเข้าสู่การพจารณาพพากษาคดี
ิ
ิ
ให้เร็วที่สุดเท่าที่จะท าได้
์
๕. ระบบราชทัณฑต้องปฏิบัติต่อนักโทษ โดยมีจุดมุ่งหมายส าคัญที่จะให้นักโทษกลับตัว
ื้
ู
ได้รับการฟนฟทางสังคม ผู้ที่กระท าผิดที่เป็นเด็กและเยาวชนต้องได้รับการจ าแนกออกจากผู้กระท าผิด
ที่เป็นผู้ใหญ่ และต้องได้รับการปฏิบัติให้เหมาะสมกับวัยและสถานะทางกฎหมาย
ั
ิ
อย่างไรก็ตาม ในประเด็นพนธกรณีระหว่างประเทศนี้ คณะกรรมาธิการพจารณาแล้วเห็นว่า
ควรต้องมีการเพมเติมข้อมูลส าคัญเกี่ยวกับการบริหารกระบวนงานยุติธรรมต่อเยาวชน ได้แก่ กฎแห่งกรุงปักกิ่ง
ิ่
(กฎอันเป็นมาตรฐานขั้นต่ าของสหประชาชาติ ว่าด้วยการบริหารงานยุติธรรมเกี่ยวแก่คดีเด็กและเยาวชน –
The United Nations Standard Minimum Rules for the Administration of Juvenile Justice/ The Beijing

Rules) และกฎแห่งกรุงฮาวานา (กฎสหประชาชาติว่าด้วยการคุ้มครองเด็กและเยาวชนซึ่งถูกลิดรอนเสรีภาพ -
The United Nations Rules for the Protection of Juveniles Deprived of Their Liberty / The Havana
Rules) ซึ่งกฎ ๒ ฉบับนี้จะเป็นพื้นฐานส าคัญเกี่ยวกับมาตรฐานการดูแลเด็กในกระบวนการยุติธรรมของนานาชาติ

รวมทั้งควรเพิ่มหลักการ ๔ ประการของอนุสัญญาสิทธิเด็ก อันได้แก่ สิทธิในการมีชีวิตรอด สิทธิในการได้รับ
การปกป้องคุ้มครอง สิทธิในการได้รับการพัฒนา และสิทธิในการมีส่วนร่วม