Page 18 - สัตว์ที่เรียกว่ามนุษย์

สัตว์ที่เรียกว่ามนุษย์

กุศลที่ยังไม่เกิดให้เกิดขึ้น เพียรพยายามประคองจิตไว้ ตั้งจิตไว้ เพื่อความตั้งมั่นไม่ฟั่นเฟือน เพิ่มพูน

ไพบูลย์ เจริญ บริบูรณ์ แห่งกุศลที่เกิดขึ้นแล้ว นี่คือสัมมัปธานสี่ที่จะคอยเกื้อหนุนให้เกิดสัมมาสมาธิ เป็น

ผู้มีสัมมาสติความระลึกชอบได้แก่ การพิจารณาเห็นกายในกายอยู่เสมอๆ มีสัมปชัญญะ มีสติแล้วก าจัด

ความพอใจและ ไม่พอใจในโลกเสีย พิจารณาเห็นเวทนาในเวทนาอยู่เสมอๆ มีสัมปชัญญะ มีสติแล้ว

ก าจัดความพอใจและไม่พอใจในโลกเสีย พิจาณาเห็นจิตในจิตอยู่เสมอๆ มีสัมปชัญญะ มีสติแล้วก าจัด

ความพอใจและไม่พอใจในโลกเสีย พิจารณาเห็นธรรมในธรรมอยู่เสมอๆ มีสัมปชัญญะ มีสติแล้วก าจัด

ความพอใจและไม่พอใจในโลกเสีย นี้คือสติปัฏฐานทั้งสี่ที่เป็นเครื่องหมายบอกถึงความมีสัมมาสมาธิ มี

สัมมาสมาธิด้วยความตั้งมั่นชอบ สงัดจากกาม สงัดจากอกุศลธรรม บรรลุปฐมฌาน มีวิตกวิจาร มีปีติ

และสุขเกิดจากวิเวกตั้งอยู่ บรรลุทุติยฌาน มีความผ่องใสแห่งจิตในภายใน เป็นธรรมเอกผุดขึ้น ไม่มีวิตก

ไม่มีวิจาร เพราะวิตกวิจารสงบไป มีปีติและสุขเกิดจากสมาธิตั้งอยู่ บรรลุตติยฌาน มีอุเบกขา มีสติ มี

สัมปชัญญะ เสวยสุขด้วยนามกาย เพราะปีติสิ้นไป บรรลุจตุจะฌาน ไม่มีทุกข์ ไม่มีสุข เพราะละสุข ละ

ทุกข์และดับพอใจและไม่พอใจต่อสิ่งที่ผ่านๆ มาได้ มีอุเบกขาเป็นเหตุให้สติบริสุทธิ์อยู่ นี่คือสัมมาสมาธิ

อันเป็นเครื่องอยู่ที่จะเป็นทางให้เกื้อหนุนปัญญาเพื่อท าให้ถึงที่สุดแห่งทุกข์ได้ (นิพพาน) เธอจงสังวรว่า

หากเธอไปพร่ าสอนผู้อื่นในสิ่งที่เธอถือปฏิบัติไม่ได้นั่นคือการลวงโลก อันนี้เธอไม่พึงกระท า กาย

อันประกอบขึ้นด้วยธาตุทั้งสี่อันมาจากกามธาตุนี้ มีความเสื่อมอยู่เนื่องนิจ ช าระล้างด้วยน้ าสะอาดเป็น

ประจ าทุกค่ าเช้ายังหาความสะอาดมิได้ แล้วประสาอะไรกับจิตใจที่แฝงอยู่กับมัน มิเคยช าระล้างด้วย

สัทธรรมเลยจักสะอาดได้ ดังนั้นเธอจงช าระจิตด้วยการท า

ความเกษมในสัตว์ทั้งปวงเถิด ด้วยการไม่กล่าวค าเท็จ ไม่

เบียดเบียนสัตว์ ไม่ถือเอาสิ่งของที่เจ้าของไม่ให้ เป็นผู้มี

ความศรัทธาในรัตนะทั้งสาม ปราศจากความตระหนี่ แล้วเธอ

ยังจะรีรออะไรอีกหรือหนอ

สิ่งที่ตถาคตตรัสรู้นั้นมากมายเหมือนใบสีสะปาบนต้นในป่า

สีสะปาวัน แต่สิ่งที่ตถาคตน ามาสอนนั้นเปรียบเหมือนใบไม้

สองสามใบในก ามือ อะไรที่เป็นประโยชน์ท่านจะสอนสิ่งนั้น

สิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์ท่านจะไม่น ามาสอน สิ่งที่เป็นประโยชน์ก็

คือ การก าหนดรู้ทุกข์ การก าหนดรู้เหตุให้เกิดทุกข์ การก าหนด

รู้ความดับทุกข์ และการก าหนดรู้หนทางแห่งการดับทุกข์

~ ๑๗ ~ หญ้าพันปี