Page 35 - Nilai Shahid al-Quran

fungsi penggunaan SQ yang pelbagai, wujud dengan jelas dalam kedua-dua korpus

kajian.

Kajian Taqi (2011) terhadap kitab Mughni al-Labib karya Ibn Hisham pula dapat

menyenaraikan tiga tawjih penggunaan SQ dalam karya berkenaan, iaitu tawjih al-

c
sama , tawjih pendapat tokoh dan tawjih makna perkataan.

c
c
Al-Sa di (2014) dan Ata Allah (2012) pula telah melakukan kajian ke atas SQ yang
mengandungi makna (semantik) yang tersirat di sebalik susunan tatabahasa (al-tarkib

c
al-nahw). Sebagai contoh, al-Sa di (2014) mendapati bahawa penggunaan ism al-tafdil
c
atas wazan af ala dalam SQ tidak hanya membawa maksud ism tafdil semata-mata

c
sebaliknya membawa maksud masdar, sifah mushabbahah, ism fa il dan sebagainya.
c c
Ata Allah (2012) yang melakukan kajian semantik SQ dalam karya Ibn Aqil pula

c
mendapati bahawa kebanyakan SQ yang digunakan oleh Ibn Aqil mengandungi
petunjuk semantik yang berbeza daripada tatabahasa biasa yang diperkatakan sebelum

ini. Beliau membawa contoh penggunaan ism al-mausul (ma) yang kebiasaannya

c
digunakan dalam tatabahasa biasa kepada ghayr aqil (tidak berakal) tetapi terdapat
c
dalam al-Quran ma digunakan untuk aqil (berakal). Selain itu, bab al-mubtada‟ dan

c
c
c
c
al-khabar, fa il, al-maf ul al-mutlaq, al-tamyiz, al-idafah, al-na t dan al- atf turut
c
menunjukkan bahawa penggunaan SQ dalam karya Ibn Aqil membawa petunjuk
semantik tertentu yang memberikan makna berbeza daripada apa yang difahami

c
melalui kajian tatabahasa biasa ( Ata Allah, 2012).

Rajah 1.2 berikut menjelaskan perkembangan teori Nahu al-Quran dengan

menggunakan terma kajian SQ yang dilakukan dari tahun 1987 hingga 2014.

17