Page 43 - รายงานวิจัยน้ำทะเล_Neat
P. 43

33



                       ร่วมกัน ซึ่งในการที่จะท ากิจกรรมร่วมกันเพื่อตอบสนองความต้องการหรือแก้ปัญหา กลุ่มองค์กร
                       จะต้องมีความรู้เพียงพอที่จะท ากิจกรรมได้ ดังนั้น จึงต้องเสริมความรู้ที่จ าเป็น ซึ่งอาจกระท าได้โดย
                       แลกเปลี่ยนความรู้ภายในกลุ่ม หรือแลกเปลี่ยนกับองค์กรนอกกลุ่ม เช่น ศึกษาดูงาน เชิญวิทยากร
                       มาถ่ายทอดเพิ่มพูนความรู้ เป็นต้น อาจเรียกขั้นตอนนี้ว่า กลุ่มศึกษาเรียนรู้ (Learning  group)

                       หากพิจารณาในประเด็นระดับการสร้างเครือข่ายก็เป็นขั้นตอนของ Informal Co-operation
                                            4) ขั้นตอนการพัฒนาความสัมพันธ์ เป็นขั้นตอนที่การสร้างเครือข่ายปรากฏ
                       ผลงานเป็นรูปธรรม เป็นขั้นตอนของการเริ่มท ากิจกรรมโดยใช้ทรัพยากรร่วมกัน ขณะเดียวกันมีการ
                       ตกลงกันในเรื่องการบริหารจัดการกลุ่ม ซึ่งเริ่มต้นด้วยการก าหนดวัตถุประสงค์ของกลุ่ม ก าหนดกิจกรรม

                       จัดวางข้อตกลงในการท างาน ก าหนดบทบาทของสมาชิก รวมทั้งสิทธิและหน้าที่ของหัวหน้ากลุ่ม
                       ขั้นตอนนี้อาจเรียกว่า ขั้นกลุ่มกิจกรรม (Action  group) หากพิจารณาในประเด็นระดับการสร้าง
                       เครือข่าย ก็เรียกว่าเป็นระดับ Formal Agreement
                                            หลังจากขั้นตอนการพัฒนาความสัมพันธ์ จะน าไปสู่การท ากิจกรรมร่วมกัน

                       แล้วเมื่อผลงานเป็นที่ปรากฏชัด องค์กรเครือข่ายรู้สึกว่าตนได้รับประโยชน์จากการเข้าเป็นเครือข่าย
                       ความสัมพันธ์ของเครือข่ายจะแน่นแฟูนขึ้นพร้อมกับการเรียนรู้ร่วมกัน การเรียนรู้ร่วมกันนอกจากจะ
                       เป็นประโยชน์ต่อการท างานของฝุายปฏิบัติการแล้ว ยังเป็นประโยชน์ต่อการสร้างความสัมพันธ์ด้วย

                       ความสัมพันธ์ที่แน่นแฟูนอาจน าไปสู่การขยายตัว ซึ่งอาจปรากฏในรูปของการขยายกิจกรรม หรือการ
                       ขยายกลุ่มตามพื้นที่หรือตามลักษณะกิจกรรมในด้านระดับการสร้างเครือข่าย ขั้นตอนนี้อาจอยู่ใน
                       ระดับการเข้า “ลงทุน” ในองค์กรใหม่ (Minority  Investment) และการจัดตั้งองค์กรใหม่ร่วมกัน
                       (Joint Venture)
                                            ประหยัด จตุพรพิทักษ์กุล (2538) ได้สรุปผลการศึกษาเกี่ยวกับกระบวนการ

                       เสริมสร้างเครือข่ายและการถ่ายทอดความรู้ในเครือข่ายการเรียนรู้ของชุมชนเกี่ยวกับเกษตรกรรม
                       ทางเลือกว่า มี 2 รูปแบบ คือ การถ่ายทอดความรู้ในรูปแบบดั้งเดิมที่มีมิติทางวัฒนธรรมของชุมชน
                       เรียนรู้ ผ่านคติธรรมค าสอน ต านานค าบอกเล่า นิทาน เพลงพื้นบ้าน และพิธีกรรมตามวัฒนธรรม

                       ประเพณีของท้องถิ่น และการเรียนรู้ในรูปแบบใหม่ที่เชื่อมสัมพันธ์กับสถาบันภายนอกในรูปแบบเวที
                       ชาวบ้าน การประชุมสัมมนา การจัดฝึกอบรม การศึกษาดูงาน เป็นต้น การถ่ายทอดการเรียนรู้มี 3 ขั้น
                       ตั้งแต่ขั้นการคิดวิเคราะห์ทั้งปัญหาและทางเลือก ขั้นแสวงหาความรู้และขั้นการลงมือปฏิบัติการ
                       โดยกระบวนการถ่ายทอดการเรียนรู้จะไต่ไปตามระยะห่างของความสัมพันธ์ทางสังคม และขอบเขต

                       พื้นที่ 3 ระดับ คือ เครือข่ายระดับครอบครัวและชุมชน เครือข่ายระดับต าบลหรือลุ่มน้ า และเครือข่าย
                       ระดับจังหวัดและภาค
                                            วิมลลักษณ์ ชูชาติ (2540) ได้น าเสนอรูปแบบของกระบวนการสร้างเครือข่าย
                       การเรียนรู้ในการอนุรักษ์ทรัพยากรปุาไม้ โดยเสนอให้เห็นถึงพัฒนาการของการสร้างเครือข่ายการ

                       เรียนรู้ที่ประสบความส าเร็จ มีพัฒนาการจากเครือข่ายระดับ คน-คน ไปสู่ คน-กลุ่ม และกลุ่ม ซึ่งมี
                       กระบวนการสร้างเครือข่ายการเรียนรู้ ดังนี้
                                            1) การก่อตัวเริ่มจากการสร้างผู้น า โดยอาจเป็นผู้น าตามธรรมชาติ ซึ่งเกิด
                       จากภายในหรือภายนอกชุมชน และได้รับการสนับสนุนจากฝุายต่างๆ ให้เป็นผู้น าในการแก้ปัญหาของ

                       ชุมชน
   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47   48