Page 13 - พระจันทร์ซ่อนหา
P. 13
อุ ม า ริ ก า ร์ l 19
มิหน�าซ�้า...
ก็เธอเองไม่ใช่หรือที่ตัดสินใจผละจากเขามา
หญิงสาวสะบัดศีรษะขับไล่ความคิดที่มีแต่จะท�าให้ปวดร้าวออกไป
จากห้วงค�านึง และพบว่าพวกเธอได้เดินมาถึงกองไฟซึ่งอยู่ใกล้ที่สุดแล้ว
มีคนกลุ่มหนึ่งนั่งอยู่ที่นั่นก่อนแล้ว หญิงสาวเลยตัดสินใจนั่งตรงที่ว่างข้างๆ
ชายหนุ่มร่างสูงสง่า ผิวขาว ที่มีใบหน้าขรึมจัด ได้ยินเสียงแอร์โฮสเตสสาว
บอกแว่วๆ ว่าเขาชื่อ ‘ตะวันรุ่ง’
ขณะที่หญิงสาวอีกคนหนึ่งนั้น เธอคิดว่าค่อนข้างจะคุ้นตาไม่น้อย เดา
ว่าน่าจะเป็นคนในแวดวงบันเทิง และจริงอย่างที่คาดไว้ไม่มีผิด เมื่อพบใน
เวลาต่อมาว่าฝ่ายนั้นชื่อ ‘ลายรุ้ง’ เลยจ�าได้ว่าสาวสวยตรงหน้ามีอาชีพเป็น
นางแบบสินค้าระดับไฮเอนด์หลายตัว ทั้งยังมีภาพอวดรอยยิ้มสวยๆ ปรากฏ
อยู่บนป้ายโฆษณาขนาดใหญ่หลายแห่ง ทว่าตอนนี้ใบหน้าสวยเฉี่ยวของฝ่าย
นั้นกลับเต็มไปด้วยริ้วรอยเคร่งเครียดเจือความวิตกอย่างไม่ปิดบัง คงเพราะ
บนตักฝ่ายนั้นมีศีรษะของชายหนุ่มคนหนึ่งพาดหนุนอยู่ เขากอดอกแน่น
ใบหน้าขาวที่มีไรหนวดเขียวๆ ล้อมกรอบค่อนข้างซีด ตัวสั่นน้อยๆ เหมือน
เป็นไข้ และนี่คงเป็นเหตุผลที่ฝ่ายนั้นพาเขามารับไออุ่นจากกองไฟตรงนี้
“คุณนั่งอยู่ที่นี่ก่อนนะคะ”
เธอพยักหน้า ท�าตามค�าสั่งของฝ่ายนั้นโดยไม่อิดออด รู้สึกว่าสมอง
ยังคงมึนและทึบแน่นจนคิดอะไรไม่ออก จะมีก็แต่เสียงของเพื่อนร่วมชะตา
กรรมที่ดังขึ้นเมื่อครู่กึกก้องซ�้าไปซ�้ามาอยู่ในหัว
สรุปได้ว่าพวกเธอติดอยู่ที่เกาะร้างนี้มาสองคืนแล้ว ทั้งยังไม่มีน�้าจืด
กับไม่มีอาหารให้ตกถึงท้อง
คงเพราะเครื่องบินที่จอดอยู่ไม่ห่างและเห็นเป็นเงาตะคุ่มในความมืด
นั้น ถูกไฟไหม้เสียหายเกือบทั้งล�า มิหน�าซ�้าใบหน้าของเพื่อนร่วมชะตากรรม
ทุกคนยังหมองคล�้าและอ่อนระโหยโรยแรงอย่างเหลือจะกล่าว เลยอดที่จะ
เหม่อมองไปยังทางแสงสว่างจุดเล็กๆ ที่ริมขอบฟ้าซึ่งมีคนชี้ให้เห็นเมื่อครู่
