Page 33 - ΑΝΤΙ - Τεύχος 23

ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ

TIGTPGC KOKKÀÀÀ PlZeC

Πὲτρες, κόκκαλα, ρίζες, - ἴσως 9d εἶ-

ταν ένοις ἐνδιαφὲρων τίτλος γιὰ μιὰ Ποι-

ητική συλλογὴ μὲ «φιλοσοφικὲς» GE:-

(bouc. Πὲτρές ἀπ’ τὰ ξερονηοια τῆς ἑξο-

pîaç, κὸκκαλα ζώων ἁπορριγμὲνα ἀπ’

τὸ κύμα στ’ ὰκρογιὰλι σὰν περίεργα

ἁκρωτηριαομὲνα ἀγαλμάτια] ρὶζες ἀπ’

τὶς παραθαλὰοοιες καλαμιὲς ποὺ oi χει-

μωνιόιτικες φουρτοῡνες τὶς ξεθαύουν

καί, τήν ἂνοιξη, χάοκουν στὸ φως dou-

νηθιστες, τριχωτὲς, ὰποθσρρημὲνες,

ὼοτόσο μυοτικὲς ἁκόμη καὶ σὰν ἁδι-

όιφορες μπροοτὰ στὸ ξαφνικὸ ά ν a π ό -

τρεπτο ποὺ δὲν τὸχαν στοχαστεῑ μὲς

στὸ ὑγρὸ τους οκοτόιδι, καὶ τωρα η λια-

κὰδα, ποὺ τὶς ὰποστεγνώνει, τὸ δείχνει

ξὲσκεπσ, καὶ σχεδὸν χαρούμενα, καὶ 0’

αὺτὲς καὶ 0’ ἐμὰς.

K: αὐτὰ τὰ κλειοτά, σιωπηλὰ ττρὰ-

γματα ἁποκτούν φωνη (ἠ ἑμεῑς ἀπο-

κτοῡμε βαθύτερη ἀκοή), μιλοῡν, ὑπαγο-

ρεὺουν αὐτὸ ποὺ εἶτον, αὐτὸ ποὺ θὸι

μπορούσαν ὰκόμη νὰ εἶναι, ἴσως ἀπ’ τη

γενικὴ ἀνάγκη τῆς ἐκφραοης ποὺ ἀντι-

μὰχετοιι τη φθορὰ καὶ τη μοναξιὰ καὶ

φτὰνει στὸ ουμβιβαομὸ μιᾶς ἀνακοί-

νωσης καὶ μετὰδοσης ποὺ μόνο αὐτη

μπορεῖ và ἑξαοφαλῑσει μέσα στὸ σύνολο

μιὰν ἁτομικη ἑπιβίωση.

K’ οἱ ἂνθρωποι (ἀπ’ τὴν ἴδια ἀνάγκη

τῆς ἑκφρασης-ὲπιβίωσης) βρήκαν τὶς

τίὲτρες, τὶς ἀκουσαν, συνομῑλησαν μαζῑ

τους, τὶς χρησιμοποῑησαν (γιὰ σπῑτια καὶ

γιὰ ἀγάλματα), συνεργάοτηκαν μὲ μιὰν

ἀξιοθαύμαστη κὰποτε ἀμοιβωότητα καὶ

ἰσοτιμία. Ἰδίως οἱ ἑξόριοτοι, οἱ ἀπομο-

νωμὲνοι, οἱ ὺποχρεωπκὰ σιωπηλοί,

βρήκαν καλὴ συντροφιὰ στὶς πὲτρες, ὰν-

τόλλαξαν μυστικά, δὲοαν πραγματικὲς

φιλίες μὲ τὶς πέτρες. Κ’ ἐπειδή σ’ ἐκείνους

τοὺς τόπους λεῖπον (ἁπαγορε ὑονταν) τὰ

ὑλικὰ τῆς ζωγραφικῆς, ἠ πέτρα, τὸ βό·

τοαλο, τὸ χαλῑκι προσφὲρθηκαν μὲ τὶς

λεῑες ἑπιφὰνειὲς τους ἠ μὲ τὶς γλυπτικὲς

ἑοοχὲς κ’ ἑξοχὲς τους σὰν ἁφθονη

πρώτη ῠλη ποὺ πὰνω της μ’ ἕνα μαρκα-