Page 35 - ΑΝΤΙ - Τεύχος 23
P. 35

ΠΕΤΡΕΟ ΚΟΚΚᾸᾸᾸ PIZGC





























                       a! - "-21"                                                                                                                                                                                                                                                                    Ἠ Πέτρα ειναι γαλήνια, οτέρεη, σαν

                       -“:“.¢.V(L





                       I" " ‘3 _

                                                                                                                                                                                                                                                                                                     οριστικη. Ἠ ριζα ἔχει κατι αττ’ τα (ma)-







                       Ι                                                                                                                                                                                                                                                                             τερα μυστικα τῆς ανθρώττινης υτταρξης,

                       Il": ) I ‘ ï"
                                                                                                                                                                                                                                                                                                     κατι αττ“ τις «ριζες τῆς ζωῆς» - κατι



                                                                                                                                                                                                                                                                                                     Πρωτογονο ἠ μαλλον αρχέῑγονο, κατα-



                       k ."/ V                                                                                                                                                                                                                                                                       γωγικὸ - μια συστροφή, μιαν ἀγωνία,





                                                                                                                                                                                                                                                                                                     μιαν αισθησιακή αδηφαγία - το ακατα-
                       Αἱ ι > .



                                                                                                                                                                                                                                                                                                     μαχητΟ, το τυφλὸ και Πολυόμματο ἐν-





                                                                                                                                                                                                                                                                                                     στικτο τῆς αὐτοσυντήρησης καὶτῆς διαι-




                                                                                                                                                                                                                                                                                                     ώνιοης, αμεταμφὶεστο, αττροσττοὶητο,




                                                                                                                                                                                                                                                                                                     ολογυμνο, κτηνὼδες, αἰσχρο, θεικο. Μια




                                                                                                                                                                                                                                                                                                     στοιχειακή δύναμη, αδίστακτη, ττοο




                                                                                                                                                                                                                                                                                                     κουτουλαει σ’ όλα τα ἐμπόδια, ματωνει,




                                                                                                                                                                                                                                                                                                     ἑλίσσεται, μεταμορφώνεται, ξαναχτυ-




                                                                                                                                                                                                                                                                                                     παει, χτυιτιὲται, δὲν ὑποχωρεῖ, δὲ συ-




                                                                                                                                                                                                                                                                                                     στέλλεται, ὁὲν αναστὲλλεται, δὲν αναχαι-




                                                                                                                                                                                                                                                                                                     τιςεται.






                                                                                                                                                                                                                                                                                                     Καὶ να σκεφτεῑ κανεις mm αοτὲς οι




                                                                                                                                                                                                                                                                                                     συστταομὲνες ριζες, οι ὲναγώνιες και




                                                                                                                                                                                                                                                                                                     πειοματικές, κρατοῦν ἔξω στὸν αέρα τα





                                                                                                                                                                                                                                                                                                     εολογιστα, εὐθραυστα καλαμια, ποὺ μ’




                                                                                                                                                                                                                                                                                                     αὐτα φτιαχναν καί φτιαχνουν τις φλογέ-




                                                                                                                                                                                                                                                                                                     ρες. Ἠ σκέψη αὐτή, ἐντελῶς «ὲκ των




                                                                                                                                                                                                                                                                                                     ὑστέρων», ἴσως να τῑροοδίδει στή ντομ-




                                                                                                                                                                                                                                                                                                     ττροσύνη καὶ τή γνηοιοτητα τής ριζας




                                                                                                                                                                                                                                                                                                     καττοια χροια φιλολογική, ἐγκεφαλική·




                                                                                                                                                                                                                                                                                                     αλλα αὐτὸ δὲν αφορα σ’ αὐτήν, στο αδι-




                                                                                                                                                                                                                                                                                                     αψευστο σχῆμα της - αφορα μονο σ’




                                                                                                                                                                                                                                                                                                     ὲμας και στή διανοουμενίστικη μανία μας





                                                                                                                                                                                                                                                                                                     να προεκτεινουμε ταχα, να καθολικώ-




                                                                                                                                                                                                                                                                                                     ουμε, να συμβολοττοιοῡμε.






                                                                                                                                                                                                                                                                                                       ’Ἐτσι, μττορούμε να προσθέτουμε, στι]




                                                                                                                                                                                                                                                                                                       φυσική ἱστορία τῆς ρὶζας, δικοος μας




                                                                                                                                                                                                                                                                                                       εὐκολους στοχασμούς και να βλέ-




                                                                                                                                                                                                                                                                                                       ττουμε σ· αὐτὴν τήν πορεῖα καὶ τα κύρια




                                                                                                                                                                                                                                                                                                       σταδια τῆς τέχνης - τήν καταγωγή, τὴν




                                                                                                                                                                                                                                                                                                       ὲξὲλιξη καὶ τήν κορύφωσή της; Ἠ τρο-




                                                                                                                                                                                                                                                                                                       μερή καὶ τρομαγμὲνη κρυφή ρίζα· ο ει)-





                                                                                                                                                                                                                                                                                                       θυτενής κι εὐκαμπτος κορμὸς στήν ανα-




                                                                                                                                                                                                                                                                                                       γκαὶα του μεταπλαση για να σταθεῑ φα-




                                                                                                                                                                                                                                                                                                       νερὰ στὸ φὼς καὶ να χορέψει στὸν




                                                                                                                                                                                                                                                                                                       ὰνεμο, για να μὴν τσακιστεῑ ἀπ’ τὸν




                                                                                                                                                                                                                                                                                                       ἀνεμο· καὶ τέλος ἡ «φλογέρα», ἠ πονε·




                                                                                                                                                                                                                                                                                                       μὲνη εὐγένεια τής μουσικῆς (γενικα τῆς





                                                                                                                                                                                                                                                                                                       τέχνης) ποὺ ὸλα τα λέει διακριτικὰ κι




                                                                                                                                                                                                                                                                                                       ἀόριστα, κρύβοντας τα ὲλεητικα μὲοα




                                                                                                                                                                                                                                                                                                       στήν ἁποκόιλυψή τους - ἑξαγνὶζοντας




                                                                                                                                                                                                                                                                                                       τα.






                                                                                                                                                                                                                                                                                                        Πὲρα ὅμως ἀπ’ αὺτὲς τις αὺθαιρετες




                                                                                                                                                                                                                                                                                                        ἴσως συσχετωεις. γενικεύσεις καὶ τοὺς




                                                                                                                                                                                                                                                                                                        αττλοῑκοὺς συμβολισμοὺς (n00 κολα-




                                                                                                                                                                                                                                                                                                        κεύουν τι] σπουδαιοφανεια μας καὶ ει)-





                                                                                                                                                                                                                                                                                                        κολύνουν ταχα τὴ συνεννόησή μας μὲ τὴ




                                                                                                                                                                                                                                                                                                        μεταφορὰ ακαθόριστων αἰσθήσεων καὶ





                              Κόκκσλο                                                                                                                                                                                                                                                                   συλλογισμῶν στὸ «εοαναγνωστο» καὶ
   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40