Page 40 - ΑΝΤΙ - Τεύχος 23

Πέ τρα

Η ΑΓ ΕΛΑΔΑ TOY «ΟΡΕΣΤΗ»

Ῐοῡ Peter Bien

To κύριο θὲμα στὸν << Ὀρέστῃ» εἶναι ἡ πάλη μεταξὺ Στον «Ορέστηη. ἡ αποᾳ ασιοτικοτηῖα ὁὲν χλιυμιάζει ἀπὸ τὴ

περισυλλογὴς καὶ πράξῃς. Ὀ ἥρωας κάιέι μιὰ μα- οκέψη. μα ὸυναμὼιέι. ~Av καὶ ἡ περιουλλογὴ παραλύει τὸν

κρι νὴ πορεία σκέψης καὶ on) τέλος, μολονότι ἔχει ἡρωα για λέγον καιοο, τελικὰ ὁ “Οοέοτης οκοτιὶινει τὴν Κλυται-

μνήστρα καὶ ὁὲν τὸ m’n‘sl αὐτὸ ἀντίθετα ἀπὸ τὴν κατανόηση ποὺ

ἐμβαθύνει στῆν περιπλοκότητα τῆς ζωῆς, (δέχεται τοῦ χάρισε ἡ περιουλὶογή, α).λά σύμφωνα μ’ αὐτή.

τὴν πράξη. ’Ὲτσι are) ποίημα αὐτὸ ὁ Piroo; Sava- Ἂν καὶ ἠ πλοκὴ τοῦ ποιήματος εἶναι ἁπλῆ, οἱ ῐὸέες καὶ προ-

γράφει καὶ ἀλλάξει τὸν «Ἄμλετ», Ἐκεῖ, :tuv'nî); οἱ παρομοιώσεις εἶναι ὸύσκολες. Τονίζιι) τὶς παρομοι-

ώσεις γιατί πιστεύω πὼς καταλαβαίνουμε τις ἰὸέες toù ποιήμα-

τος ὂχι ᾰμεοα ἀλλὰ ἓμμεοα. δηλαδὴ ὸιαμὲοοι· μιᾶς ἑξαίοιας πα-

conscience does make cowards of us all. ρὲλασης ἂᾳθονιιγν παρομοιώσεων ποὺ οιγα-οιγα μεταμορφώ-

And thus the native hue of resolution νοκται ἀπὸ αἰσθητικῑι οὲ ὸιανοητικα στοιχεῖα καὶ μὰς ιιυοῡν

Is sicklied 0' er with the pale east ofthought. (ΙΙΙ. i83-85). ἐῐσι (Πὸ (μιλοοοειικο περιεχόμενα

Ἀπ’ ὀλες τὶς εἰκόνες ποὺ ουναντοῠμε, ἡ οπουὸαιότερη νο-

μίζω εἶναι ἐκείνη τῆς παράξενης (Weldon; ποὺ ἔρχεται πρῶτα
ἡ συνεὶὁηοη μᾶς mil/£1 ὅλους àsz/Ïoiv; σαν Θὺμιοη τοῦ Ὀρέστη κι ὕστερα ἐμφανίζεται ἡ um. πολὺ

m ἔτσι to φυσικό τὸ χρῶμα τῆς (hm/am}; παράλογα, στὸν ἐπίλογο, σὰν μιὰ ἐπισᾳρὰγωη τοῦ συγγραφέα,

ξασπρίζει μὲ τ’ ὠχρό ([κιασῖόωμα τῆς anew]; ἡ μᾶλλον σὰν ιιιὰ πρόκλησή τοι· οτοὺς ἀναγνῶστεςι «Μὴν πα-

ραβλέψετε ἠ παρανοήοετε τὴν ἀγελάὸα ἀν θέλετε νὰ καταλὰβετε

(μετάᾳῑραση B. Ρώτα) τί θέλω να πώ»,