Page 44 - ΑΝΤΙ - Τεύχος 23

O ΑΝΘΡΩΠΟΣ

ME TO ΓΑΡΥΦΑΛΛΟ

(Χαιρετισμος στὸ Γιάννη Ρὶτσο. Ὀμιλὶα στὴ Λέσχη τῶν συγ-

γραφέων τῆς Μόσχος σὲ συγκέντρωση ἀφιερωμένη στους Ἕλ-

ληνες (διανοουμένους - συμπαρασταση στὸν ἀγώνα κατὰ τῆς

Χοιῗντας στῆ ὸιάρκεια τῆς (δικτατορίας.

Τού Μήτσου Ἀλεξανδ ρόπουλου

[là ὅσους ἀνήκουμε σὲ γενιὲς γύρω στὴ ὁική μου ἡποίηση τοῦ Ρῐτσου ἔχει ῖὸιαὶ-

τερη φωνή. Σὲ μερικὰ σπουὸαῖα ζητήματα πάνω στὴν ἀντίληψη τῆς Τέχνης, ι’ὁι-

αἱτερα :1de στοὺς τρόπους που ἀλληλοὸένονται ἡ Τέχνη κι ἡ Ζωή, ὁ Ρῐτσος μᾶς

ἔχει πεῖ πολλά μὲ τὰ ποιήματά του. Καὶ μᾶς τὰ εῇ-τε σὲ στιγμές ἰὸιαῑτερα πρόσ-

φορες γιὰ νὰ τὰ ὁεχτοῦμε, ὥστε, ἀνεξάρτητα ἀπὸ >τὰ ὅσα ἄλλα ἀκούσαμε στό

μεταξύ, ἁνεξάρτητα ἀπὸ τὸ πῶς ἔχει ὁ καθένας κατασταλάξει στὰ ζητήματα

αὐτά, ἡ ἐκτὶμηση που ἔχουμε ἑμεῖς νὰ ὁώσουμε στό ἔργο τοῦ Ρῑτσου θὰ περνάει,

νομίζω, πάντα μέσα ἀπὸ κεῖνες τὶς πρῶτες καὶ κρίσιμες προσλήψεις. Ἐγὼ του-

λάχιστον τὸ Ρῐτσο τὸν παῐρνω πάντα an) συνέχεια ἐκ τοῦ προηγουμένου κι ἑ-

κεῖνο που θέλω τώρα νά στῶ - τελευταῖα εἶὸαμε καὶ μερικὰ ποιήματα ἀπὸ τοὺς

νέους κύκλους που ἔγραψε στὴ Λέρο καὶ στὴ Σάμο καὶ εἶναι ἀνέκδοτοι ἀκόμα -

εἶναι πὼς ὁ Ρῑτσος ἐξακολουθεῖ καὶ τώρα νὰ συμμετέχει σὰν ἕνας ἀπὸ τοὺς ση-

μαντικότερους στό ὁιάλογο πάνω οτὰ σπουὸαῖα αὐτά θέματα τῆς ζωῆς μας καὶ

τῆς κουλτούρας μας. Εἶναι ὁ Ἀκούραστος καὶ πάντοτε Σημερινός, θάλεγα μάλι-

στα καὶ λῐγο πιὸ ἑμπρὸς ἀπὸ τὸ σημερινό.

Δυὸ πλευρὲς τοῦ ἓργου του μᾶς τραβοῡοαν ἀπὸ το πολυπρόσωπο ααινόμενο που τὸ μεμε τὶς ἐξέχουσες μορᾳὲς μεσα στή σύγχρονη ποί-

πάντοτε μὲ ἰδιαίτερη ἓλξη. Πρῶτα ἡ ἐνέργεια Néo. Ποίηση ξεχωρίζω ὲὸὼ ἕνα ἀπὸ τὰ γνωρί- ηση. Τὸν μεταφράζουν σὲ :ro'riè; χώρες, πολλὰ

ζωῆς ποὺ μᾶς προσφέρει, ἰδιότητα ποὺ τή δια- σματά της - τὴν τολμηρή της εἰσβολὴ μέσα στὸ γραᾳουν καὶ τὸν τιμᾶν. Ὀχι μόνο ἐπειδὴ τὰ

τηρεῖ καὶ τώρα, ἀκόμα m ἐκεῖ ποὺ φαίνεται να καθημερινὸ καὶ εἰδικὰ ἐδιῖ) ἡ συμβολὴ τοῦ Pi- τελευταῖα γεγονότα μὲ τή ὸικατατορία καὶ τὰ

τὸν κυριαρχεῖ διὰθεση ἰὰ περιουλλογὴ καὶ wov εἶναι, κατὰ τὴ γνώμη μου, ἰὸιαίτερα οη- νέα πάθη τοῦ Ρίτσου ὀξυναν τὸ ἐνὸιαφέρον

στοχασμό. Τὸ δεύτερο ε ναι ὁ ρόλος τοῦ Ρί- μαντική. για τὸν ποιητή, ξὺπνησαν αἰσθήματα συμπά-

mou στήν καθιέρωοη τῆς Νέας Ποίησης. Οὐ- Βλέπουμε τώρα ἕνα ἓνδιαφέρον παγκόσμιο θειας, συμπαραστασης. Εἶναι κι αὐτό. Ἀλλὰ

σιαστικὰ πρόκειται γιὰ τὸ ῐδιο πρᾶγμα, γιατὶ và στρέφεται στὸ Ρίτσο, τὸν θεωροῦν μιαν ἀπὸ εἶναι m ἡ ὁίκαιη ἐκτίμηοη τοῦ ἔργου του, γιατὶ

40