Page 47 - ΑΝΤΙ - Τεύχος 23
P. 47
MAPT.YPIEZ
«Δὲ Θυμᾶμαι στὶς ἐξορίες κανὲνα
μεγάλο ποιητὴ Γιάννη Ρίτσο ...>>
A‘s θυμαμαι σῖὶς ἐξορίες κανέναν μεγαλο ποι- Ἰο μικρι» (ιι-τι» ιιι-χ’κριιτηιια πκ.ι)ι·τιιτιηκι ιιρἡ
’ἱϊὴ Γιαννη Ρίτο. M‘s τ’ ὄνομα αὐτὸ θυμαμαι γσῐερακαι με αλια ὄργανα “mm. πνενσται
καλὰ ἓναν καρῖερικὸ συνεξόριστο. μὲ τὸ χαμό- για να (5mn και αλλιι {You um'mzi}; TRAME:
Υέλο πάντα στα μὰτια. ψαρα ὸίπλα στοις ψα- τα Blond καὶ τα πνευστιι ἔην-μιν για να απυ-
ἓάδες, αγρότη ὁίπλα (not; αγρότες. χαμὲνο. ῐεὶέσονν ὀιιιηινχενη ὸρχηστρα καὶ τὸ κιιθιιντυ
ῡμοιιυμένο μέσα ou") αμὲτρητο πλῆθος τῶν ιιαντολινιστικσ συγκρότημα, ἐνισχυμένι) μι- την
σανιομένιιιν, χωρὶς ποτὲ ἕνα παρά-ἰονο να ῖῐαρυὸω τοῦ χρονον κιιι ιιι· ἑί)).ιι ὺργιιιιι της
(MIGUEL τή γαλήνη τῆς ὀμορφιας του, τὴν αὐτῆς οἰκωγένειας. (martian τη ιιι-[αλιι κλα-
ἀΥά-’ϊη τῆς μεγάλης τοι· καρὸιᾱς ποὺ “0074050— σικη μαντυλινιιτα τοι· ιῐτρατωῑιέὸωι· («15 SH ὀρἼ
ὗσε 71"90) τοι». Σπανια. θυμαμαι, τὸ ἐξαίσιο γανα»,
πνεῦμα του, σαν λεύῐερο πουλί. ὑψιυνόῐαν κά- “to πανιί )im πως ι’) Ριτσος εἶχε και χωρο-
Εῖῦ· ἀπ’ τοὺς βραχους τῆς σιωπῆς τοι1 καὶ γραιμκὲς ἰκανστητις. Πραγματικα με τη βυ-
π νιόταν (not; οὐρανούς, hat ποὺ ἒβαζες ήθεια ρυθμιῖγν απὸ ἑλληνικους ὸημοτικονς και
ἂν’ῑἾίλιιο τὸ χέρι για να τὸν παρακολουθήσεις. ξένους "loger; κατάλληλα διασκευασμένιπ
άντα ὅμως χάμω, πάνυ) στὴν κρύα γῆ, κοντα για ὀρχήστρα. εἶχε κατορθώσει κατ’ ἐπανα-
σ’ῑὴ ζεστασιὰ τῶν πονεμένων αὸερφῶν του, τὸν ληψη να bans: ἓντιτῐιιιοιακὲς χορογριιᾳικὲῑ
luxe; να κουρνιάζει γιοματος στοργική εἰκόνες, χρησιμοποιιέκτας σαν χορενῐὲς fun»
ἀγάπη, καρτερικός, ἀσήμαντος. πολὺ μα πολὺ δια τοῦ στρατοῖῐέὸοικ
ἂν(“)ρ(.υπος καὶ καθόὶου μεγαλος ποιητής.
Κώστας Τριανταφύλλου
Μάνθος Κὲτσης
Μακρόνησος. Ἀπὸ τὰ ἀριστερά, Μάνος Κατράκης,
Γ :âwqc Ρίτσος, ΜάνΘος ΚέτσηςΔ
παν πως εἶχαν ρίξει τὴν ἰδεα για ὲνα μικρὸ
συγκρότημα ἀπὸ μανῖολίνα, μαντόὶὶς καὶ κι·
ζ’ μικρὴ ὀρχήστρᾳ τοι) "Aq_ Στράτη. Ρξτσας edge; οτὴ βασηἾοῐ» κουαρτέτου. Mm" show
To μαντολίνο. Παίζει βιολι καὶ διευθυνει o Κω- ἀκόμα πὼς ὅσα ὁργανα ἑλειςιαν θα τα ᾳτια- Hing-252 ὀρχήστρα τοὺ "Ar; Στράτη τὸ Φθινόπωρο
\ "7°C Τοιανταωύλλου, νανε of μαστόροι τοῦ στρατοπέδου. του -
Τα μόνα ὁργανα ποὺ ὑῇιρχαν τότε στι)
Τὸ Γιάννη Ρὶτσο γνώρισα για πρώτη (yoga στρατόπεδα ἠταν ἓνα βωλί, ποὺ εἶχα ἐγώ. om Τότε ποὺ μᾶς μεταᾳπὲρανε ἀπὸ τὸ Μακρον-η-
ξ καλοκαίρι τοῦ 1950 orb στρατόπεὸο τοῦ μαντολίνα (τὸ ἕνα τοῦ ἐμπορίου, τὸ EDI/.0 (411a- οι στὸν "An Στράτη. Μας ρίξανε μέσα στὸ ἁρμα-
AV] Στράτη, ὅπου μας κουβάλησαν μετα τὴ γμὲνο στή Μακρόνησο) καὶ μερικὲς mags; ταγωγὸ στριμωγμένους τὸν ἕνα ὁιζπλα σιὸν
φοβὲρὴ δοκιμασία τῆς Μακρονήσου. Ἠ ἐγκα- Ἐν τῶ μεταξὺ μοί1 ὸὸθηκε ἡ εὐκαιρία να Om- ἄλλο ἂνθρωποι καὶ μπαγάζια, ἕνα χὼρο ὁὲν
ῦτασή μας στὸ καινούργυο στρατόπεδα συν- πισῖρυω πῶς ὁ Ριτσος ὁὲν ἢταν μόνο ποιητής. εἶχε να κουνηθεῖ κανείς, νὰ καθήσει mi) bvnu.
’ῒησε mm; καί ποικίλες ὁυσκολίες, γιαῖὶ αλλα ἢξερε μουσικὴ (ἔπαιζε πιάνο καὶ μαντο- Καὶ στὸ τέλος φέρανε καὶ τὸ Ρὶτσο· ὅταν τὸν
·()()() περὶ-ιον ἂνθρωποι ἔπρεπε να 50m- λίνο). ζωγραᾳ ιζε καὶ ἐπὶ πλέον εἶχε καὶ χορο- εἷὸανε οἱ σύντροφοί μας τοῦ ’καναν χὼρο να
mall-‘- μέσα σὲ δυὸ χαραὸρες καὶ κάτω απὸ γραᾳικὲς ἱκανότητες. αιξοῦ ἠῐαν Kalli); χο- κάτοει. Μερικοὶ στριμὼχτηκαν ὁσο μτῑοροῡ-
οχηνές. Μετα τὸ καταλαγιασμα αὐτοῦ τοῦ σα- 9m71;- σαν να κάνουν χά)ρο στὸν ποιητή, ἄλλοι προ-»
λου καὶ μὲ τὴν ἀντιμετιὶιπιση τῶν πρώτων βα- Τα ὁργανα λοιπὸν .‘mi' μιίς ἑλειςιαν ἓγιναν, θυμοποιήθηκαν να ὁώσουν μιὰ κουβέρτα να
οῑκῶν fillde ἀναγκῶν. αρχισε να προκύπτει ἡ καὶ σὲ λίγες μὲρες μαζειιτήκαμε για τήν πρώτη τὸν προστατέψουν ἀπὸ τὸ ἀγιάζι. Ἒῐσι νιώ-
άγκη μιᾶς ψι·χαγιι)γιας ποι· τόσο ἦταν ανα- πρόβαῑ δυο πρῶτα μιινῐοὶλνα. but) δεύτερα, Θανε ὅλοι οἱ (mm ανθριι)ποι τὸν ποιητὴ
γκαία ὕστερ’ ἀπὸ τὶς τόσες περιπέτειες, Ôvb μαντώὶεςαι σολκαι ὸυὸκιθαρες. Τα περισ-
ιὰ πρωτοβουλία ποι· αναλήᾳθηκε ατο σότερα ὅμως ὁὲν ὁιὲθεταν παρα ξύλινα κλει- κοντα τους, ὁικό τους. καὶ ἐκεῖνος τὸ lbw
καλλιτέχνες καὶ ὁιανοούμενους τοῦ στρατοπέ- ma για τὸ κοιιρὸισμα και ηῐαν κιυμικυ να βλέ- ἁπλὸς καὶ νηφάλιος, μέσα στὶς κακουχίες καὶ
0” Εἶχε σὰν πρῶ)το ἀποτέλεσμα τὴ συγκρό- πει κανεὶς τις μαντόὶες να κουρὸίζοντιιι μὲ τη στὸν ανθρώπινο ἐξευτελιομό, στέκονταν πι-
ἑῃοη μιᾶς Θεαῐρικῆς σκηνῆς καὶ μιας χορω- βοήθεια μιας πένοαςῖ Ὀ Γιαννης Piton; στὸς σύντροφος, τὸ καὶώτερο παράδειγμα για
ιας ποὺ ὁ πνρήνας της ὑπῆρχε απὸ τη Μα- ἔπαιζε πάντοτε ψύαι) μανῐολίνο, Τα πρῶτα Ô'wv; μας.
ηΟΟ. Σ” αὐτὸ συνέβαλε (ινυοικα και-ό Γιαν- κομματια ποι· παιζαμε ἠῐαν ἱταλικής προελεύ- Κανεις ποὺ ὁὲν ἔζησε ἐξόριστος ἠ φυλακι-
νηξ Ρὶτοος. σειι)ς καὶ ειὸικα γραμμένα για κλασικη μανιω- σμένος ὁὲν μπορεῐ να καταλάβει τί σημαίνει
EVO- βραὸυ θυμαμαι ςιὼς ἠρθε ὁ Ρίτσος καὶ λινάτα, ἠ μετιιγραιιὲς τισι* καναμε· οἱ ἶὸιοι απὸ ἕνα γράμμα. Χρόνια καὶ χρόνια ἡ μόνη μας
οὲ λίγο ὁ Φοῖβος ὁ Ἀνιινγειανάκης και μοῡ εἶ- τιαρτιῖοῡρες πιανου ἡ ὀρχήστρας. ἐπικοινωνία μὲ τὸν ἔξω κόσμο ἢταν τὸ ταχυ-
43