Page 318 - analysinew
P. 318

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 - Όρια - Συνέχεια Συνάρτησης
                                                                                                        318



                      ΘΕΩΡΗΜΑ ΕΝΔΙΑΜΕΣΩΝ ΤΙΜΩΝ  (ΚΛΕΙΣΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ)

                      Δ ο σ μ έ ν α
                      ● Ο τύπος της συνάρτησης f

                      Α ν τ ι μ ε τ ώ π ι σ η
                      ● Στη περίπτωση " Απόδειξη ότι συγκεκριμένες τιμές απο -
                                                         τελούν τιμές της συνάρτησης f στο δι -

                                                         άστημα [α, β]. ... "
                         ● Δείχνουμε ότι η f είναι συνεχής
                         ● Βρίσκουμε τις τιμές των άκρων  του (α,β), τις  f(α), f(β)
                           ● Ελέγχουμε αν οι προς εξέταση τιμές βρίσκονται μεταξύ
                              των f(α), f(β)
                             ● αν ανήκουν, αποτελούν τιμές της συνάρτησης  f
                             ● αν δεν ανήκουν, δεν αποτελούν τιμές της   f
                          ● Εναλλακτικά
                             ● Δείχνουμε ότι η f είναι συνεχής
                              ● Αποδεικνύουμε ότι οι δοσμένες τιμές ανήκουν στο
                                 σύνολο τιμών της συνάρτησης f
                      ● Στη περίπτωση  " ... έχει μία ακριβώς λύση στο (α, β) "
                         ● Δείχνουμε ότι υπάρχει μία τουλάχιστον λύση
                            (ΘΕΤ-σύνολο τιμών) στο διάστημα (α, β)
                         ● Δείχνουμε ότι η συνάρτηση είναι γνησίως μονότονη στο

                            διάστημα (α, β)
                      ● Στη περίπτωση  " έχει δύο τουλάχιστον λύσεις στο (α, β) "
                         ● Χωρίζουμε το διάστημα σε δύο διαστήματα (α, γ), (γ, β)

                            Συνήθως γ=

                           ● Εφαρμόζουμε Θ.Ε.Τ., σε καθένα από τα διαστήματα ...
                      ● Στη περίπτωση  " ... έχει δύο ακριβώς λύσεις στο (α, β) "
                          ● Κάνουμε ο,τι και στο προηγούμενο
                          ● Αποδεικνύουμε ότι η συνάρτηση είναι γνησίως μονότο -

                             νη σε καθένα από τα δύο διαστήματα.
                           Μία ειδική περίπτωση:
                           Αν εξίσωση είναι δευτεροβάθμια, τότε από Θ.Ε.Τ. υπάρ -
                           χουν τουλάχιστον δύο ρίζες, ενώ σαν τριώνυμο η εξί -


                           σωση έχει το πολύ δύο ρίζες .
                         Ο συνδυασμός τους δίνει ακριβώς δύο ρίζες






                                               Τακης Τσακαλακος   Κερκυρα   2017
   313   314   315   316   317   318   319   320   321   322   323