Page 10 - 10. UKBM-BD-SEM2
P. 10

Wacan 2

                                           NARIMA ING PANDUM
                   Tembung  narima  ing  pandum  wis  kerep  dirungu  lan  diucapake,  nanging  satemene  angel  yen
             dilakoni sajrone urip sedana-dinane. Pancen isih akeh banget wong kang ora bisa nampa kahanan kang
             kudu ditampa. Akeh wong owah pikire saka anggone susah kedlarung-dlarung, kapara malah ora sithik sing
             nganti nekat lampus dhiri. Kanyatan iku nuduhake yen satemene wong-wong mau durung bisa nindakake
             rasa narima ing pandum.
                   Narima ing pandum ngemu teges nampa kanthi ikhlas apa sing ditampa lan apa sing diasilake.
            Unen-unen iki mujudake wewarah becik kanggo nggegulang watak kang luhur, yaiku watak pasrah lan
            ikhlas mring peparing lan kuwasaning Gusti Kang Murbeng Dumadi. Wewarah iki ana sambung rapete karo
             kapercayan  pribadi  ing  babagan  kodrate  manungsa  sing minangka  kawulane  Gusti.  Tegese,  manungsa
             minangka titah sawanta kaparingan kawenangan ndonga lan mbudidaya sakuwate tenaga, nanging ora
             wenang mestekake asil utawa pikolehe kang kudu jumbuh karo apa kang dikarepake. Kabeh pepesten mau
             mung kagungane Gusti kang Akarya Jagad.
                   Minangka  tuladha,  umpamane  ana  wong  kang  anggone  nyambut  gawe  wis  mempeng  banget,
             paribasan sirah kanggo sikil, sikil kanggo sirah lan ya wis ora kurang-kurang anggone mbudidaya kanthi
             donga lan ikhtiyar, nanging sanyatane asile ora sepiroa, kadang kala malah nandhang kapitunan. Yen lagi
            nandang kahanan kang kaya mangkene iki, minangka manungsa lumrah wis samestine atine banjur susah,
            lan ngresula. Yen wong sing cekak pikire, sing ora bisa nampa kahanan mau kanthi iklas, bisa-bisa pikirane
            malah  ngambyawara  nganti  kumawani  nyalahake  Gusti  Allahe,  sing  jare  ora  adil.  Nanging  beda,  yen
            manungsa  mau  eling  marang  pitutur  narima  ing  pandum,  anggone  susah  lan  ngresula  mau  ora  bakal
             kedawa-dawa. Kanggo munggel pikiran kang susah ben ora kebacut mutung, enggal-enggal nglenggana
             pasrah mring kuwasaning Gusti. Wusana gelem nampa kahanan mau kanthi lila legawa lan percaya yen
             kabeh mau mung wujud pacobaning urip.
                   Saka  kapercayane  ati  mring  kuwasaning  Gusti  Kang  Maha  Kuwasa,  malah  tansaya  sengkut
             anggone makarya lan tansaya gentur anggone donga. Awit wong kang kaya mangkene iki, percaya yen Gusti
             Allah ora sare, lan bakal paring kamulyan marang wong kang sabar, lan iklas nampa pacobaning urip.
                   Dadi cethane, ngecakake unen-unen narima ing pandum ing bebrayan iku pancen dudu prakara
            gang gampang. Sing bisa nglakoni mung wong-wong sing duwe watak sabar, kang utamane tansah caket
            mring Gusti Allahe. Mung wong-wong kang duwe kapercayan kang kuwat, yenta manungsa mono mung
            saderma nglakoni. Paribasan manungsa iku mung dadi wayang, kari manut marang karepe dalang.
                                                                           Sumber: Sastri Basa kelas X






          Yen wis mangerteni, bacutna ing kagiyatan gladhen ing ngisor iki!
               GLADHEN!

             Sawise nyemak kanthi setiti wacan ing dhuwur, wangsulana pitakonan-pitakonan ing ngsisor iki!
             1.  Manut wujude, apa bedane wacan 1 karo wacan 2 ?
             2.  Kanggo mangerteni isi lan gagasane, manut panemumu luwih gampang wacan sing endi?
             3.  Sakwise mangsuli pitakonan nomer 2, banjur terangna alesanmu!
             4.  Terangna lan sebutna apa wae bedane basa kang digunakake ing wacan siji lan wacan kaloro!

          Yen wis bisa ngrampungake gladhen kasebut, mula bisa nglanjutake ing kagiyatan belajar 3 iki.











          @SMAN 2 Surabaya                                                                             6
   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15