Page 198 - Guerra de las Galias [Colección Gredos Bilingüe] I-II-III
P. 198

itinerum  causa,  sed  etiam  perpetuae  possessionis,  cul­
         mina Alpium  occupare  conari  et  ea  loca finitimae  pro­
         vinciae*  adiungere  sibi  persuasum  habebant.

            III.    (1)  His  nuntiis  acceptis,  Galba,  cum  neque
         opus hibernorum* munitionesque plene essent perfectae
         neque  de  frumento  reliquoque  commeatu  satis  esset
         provisum,  quod,  deditione  facta  obsidibusque  acceptis,
         nihil  de bello  timendum  existimaverat,  consilio*  celeri­
         ter  convocato,  sententias  exquirere  coepit.  (2)  Quo  in
         consilio,  cum  tantum  repentini periculi  praeter  opinio­
         nem accidisset ac iam omnia fere superiora loca multi­
         tudine armatorum completa conspicerentur neque subsi­
         dio  veniri  neque  commeatus  supportari,  interclusis
         itineribus, possent, (3) prope iam desperata  salute, non
         nullae  huius  modi  sententiae  dicebantur,  ut,  impedi­
         mentis  relictis, eruptione facta, isdem itineribus quibus
         eo pervenissent ad salutem contenderent. (4) Maiori  ta­
         men parti placuit, hoc reservato ad extremum  consilio,
         interim  rei  eventum experiri  et  castra  defendere.



         de  los  Alpes  no  sólo  con  miras  a  proteger  los  caminos  sino  a  una  pose­
         sión  perpetua,  con  intención  de  agregar  aquellos  lugares  a  la  provincia
         vecina.

           III.   (1)  Recibidas  estas  noticias,  Galba,  no  estando  aún  acabadas  las
         obras  ni  la  fortificación  del  campamento  de  invierno  y  no  habiendo  to­
         mado  suficientes  medidas  respecto  al  acopio  de  trigo  y  demás  provisiones,
         porque  había  pensado  que,  una  vez  llevada  a  cabo  la  rendición  y  entre­
         gados  los  rehenes,  no  había  que  temer  ningún  levantamiento,  convocando
         al  punto  consejo  de  guerra,  comenzó  a  pedir  opiniones.  (2)  En  aquel
         consejo,  ante  peligro  tan  grave,  tan  repentino  e  imprevisto,  viendo  casi
         todas  las  alturas  llenas  de  gente  armada,  sin  poder  ser  socorridos  ni
         recibir  provisiones  por  estar  cerrados  los  caminos,  (3)  dándose  ya  casi
         por  perdidos,  opinaron  algunos  que,  abandonando  los  bagajes,  se  tratara
         de  buscar  la  salvación  abriendo  paso  por  los  mismos  caminos  que  se
         habían  traído.  (4)  Pero  la  mayor  parte  prefirió,  reservando  esta  determi­
         nación  para  el  último  trance,  esperar  mientras  tanto  los  acontecimientos
         y  defender  el  campamento.
                                  196
   193   194   195   196   197   198   199   200   201   202   203