Page 106 - Efsane

Tess bile bu sesi tanıdı. "Nereye gidiyorlar?" diye sordu.

"Bilmiyorum,” diye cevap verdim. Oturur pozisyona gelip etrafıma baktım. Kız
görünüşe göre bir süredir ayaktaydı. Birkaç metre ötede sırtını duvara yaslamış,
gözleri sokağa dönük, yüzünde ciddi bir ifadeyle oturuyordu. Gergin

görünüyordu.

"Günaydın,” dedim ona. Gözlerim dudaklarına gitti. Onu dün gece gerçekten
öpmüş müydüm? Yüzüme bakmıyordu. İfadesi değişmedi. "Evinizin kapısını
işaretlediler, değil mi?”

Tess ona şaşırmış bir halde baktı. Ona nasıl cevap vereceğimi bilemeden sessizce baktım. Tess dışında biri
ilk kez ailemden bahsediyordu.

"Beni dün gece takip ettin.” Kendime kızgın olmam gerektiğini söyledim ama kafa karışıklığından başka bir
şey hissedemiyordum. Beni meraktan takip etmiş olmalıydı. Bu kadar sessizce beni takip edebilmesi
karşısında hayrete düştüm. Ama bu sabah onda farklı bir şeyler vardı. Dün gece o da hislerime karşılık
veriyordu ama bugün bana uzaktı, kendini geri çekiyordu. Onu kızdıracak bir şey mi yapmıştım?,.
Gözlerimin içine baktı. "Parayı bu yüzden mi biriktiriyordun? Veba ilacı için mi?”

Beni sınıyordu ama sebebini bilmiyordum. "Evet, bunun senin için ne önemi var ki?"

"Çok geç kaldın,” dedi. "Çünkü bugün veba devriyesi aileni almaya geliyor. Onları götürecekler.”