Page 283 - Bir Ölür Bin Doğarız - Kitap

gün boyunca tanınmaz hale getirilen cesedinden kimliği tespit

edilemedi.” (Age. syf: 49)

“(…) Katletmek için gelmişlerdi. ‘20-30 kişiyi gözden çıkar-

dık, çekinmeyin’ diye emirler aldıklarını telsiz konuşmalarından
kulaklarımızla duyduk. Katledileceklerin isimlerini önceden tespit

edip hazırladıkları listeleri gözlerimizle gördük. Listede isimleri
olanlarımız tek tek işkenceli sorgulara alındı. Ayaklarımıza kafa-

larımıza kurşun sıkıldı, boğazımız kesildi, elektrik verilerek, göz-
lerimiz çıkartılarak hayalarımız burularak işkenceler yapıldı. Tam

sekiz saat boyunca… Öğlen 11.00’dan akşam 19.00’a kadar. Ve bu

işkenceler sonrasında bazı arkadaşlarımız hamamda öldürüldü.
Hastaneye götürülmeyip orada bekletilenler, yaralarına müdahale

edilse kurtarılabilecek durumda olanlar kan kaybından öldürüldü.
Otopsi raporlarında vücutlarında kan tespit edilmeyen cesetler

işte bunun kanıtıdır…” (Age. Syf: 47)

Yukarıdaki anlatımlar Ulucanlar katliamını yaşayan ve

yaralı olarak kurtulan devrimci tutsakların mahkemedeki “Ulu-
canlar Savunması”ndan alınmıştır. Bir sonbahar sabahı, son-

baharda ömrünü doldurmuş sarı yapraklar hafif bir rüzgardan

bile kopup düşüverirler. Ama 26 Eylül’de yaşına doymamış gen-
cecik taze fidanlar, devletin MİT’i, JİTEM’i, özel timi, askeri,

sivil polisleri ve hapishane idaresince kurşunlanarak dalların-
dan koparıldılar.

Daha önce de devletin hapishanelerdeki katliamlarına
tanık olundu. Buca, Ümraniye, Diyarbakır hapishanelerinde

onlarca devrimci tutuklu kalaslar, çivili sopalarla kafaları, göz-
leri, tüm vücutları parçalanarak katledildiler. Ulucanlarda ise

ilk defa ateşli silahlar kullanıldı. “…Mazgallardan, yakın mesa-

feden kafamıza, göğsümüze nişan alınarak öldürmek amacıyla
yüzlerce kurşun sıkıldı…” (Age. syf: 47)

Ne ilk ne de son olan bu katliamlar; devletin hücre politi-

283