Page 44 - Olasılıksız

7

Tommy'nin ağzında dolu bir silahın namlusu vardı telefon çaldığında. Sesten bir anda öyle
irkilmişti ki, neredeyse tetiği çekmişti.
Gerçi kendini öldürmeyi planlamıştı; ama planlamak başkaydı, gerçekleştirmek bambaşka. Tetiği
çektiği anda bir daha geri dönemeyeceğini biliyordu, bu yüzden de bunu yapmak istediğinden yüzde
yüz emin olmak istiyordu. Telefonun sesinden aniden irkilince neredeyse bu kararı bilinçli bir şekilde
veremeden öldürmüş olacaktı kendini. Tommy namluyu ağzından çekip, tabancayı masaya koydu.

Gelecek sefere telefonu açık bırakayım bari.
"Alo?"
"Tommy! Gördün mü?"
Arayan eski kız arkadaşı Gina'ydı. Bu gece aramasını beklediği son kişiydi Tommy'nin. "Neyi
gördüm mü?"
"Haberleri seyretmedin mi? Sayıları diyorum."
"Neden söz ettiğini anlayamıyorum. Şu anda meşgulüm Gina. Seni sonra arasam-"
"Gerçekten bilmiyorsun, değil mi?" Gina'nın sesinden çok heyecanlı olduğu anlaşılıyordu,
"Hayır dedim ya-"
"Tommy kazandın! Sayıları tutturdun. Duyuyor musun? Senin o boktan sayıların çıktı." Son
cümleyi heceleyerek söylemişti, sanki aklı başında olmayan biriyle konuşuyormuş gibi vurgulamıştı.
Tommy'nin kadının ne dediğini anlaması yine de zaman aldı.
"Sayılarım mı...?" Tommy başladığı cümleyi bitirememişti bile.
-Evet."
"Emin misin?"
"Eminim! Sayıları çektiklerinde mutfaktaydım. Duyar duymaz hatırladım. Onca sene o sayıları
sayıklayışını duyduktan sonra unutmak mümkün değil. Sonra başka bir kanala çevirdim ve orada bir
daha dinledim sayıları, sonra da bir kağıda yazdım. Emin olmak için bir daha baktım. Tommy ne kadar
şanslı olduğunun farkında mısın...paraya para demeyeceksin, milyonların var artık!"
Tommy öylece pencereden dışarı baktı, ne diyeceğini bilemiyordu. Neler olduğunu kavramaya
çalışıyor gibiydi. Dolar milyoneriydi. Tommy DaSouza dolar milyoneriydi.
"Tommy? Tommy diyorum, orada mısın?"
"Haa..."
"Sana geleyim mi Tommy? Birlikte kutlarız. Eski günlerdeki gibi baş başa. Hayatımızda ilk defa
kutlayacak bir şeyimiz olur,"
Gina, Tommy'yi hazırlıksız yakalamıştı. Kadını o kadar özlemişti ki gerçekten ölmek istemişti.
Ama kadının sesindeki o çaresizliği duyunca birden şu anda Gina'yla olursa kendini daha yalnız
hissedeceğini düşündü. Daha az yalnız hissetmeyecekti.
"Bence... Başka zaman buluşsak... Ertelesek daha iyi olur, tamam mı?"
"Ben şimdi ayakkabılarımı giyer ve-" Gina Tommy'nin ne dediğini anladığı anda birden sustu.
"Tamam, pekâlâ, anladım. Yalnız başına olmak istiyorsun. Anlıyorum tabii ki."
"Sağ ol," dedi Tommy birden kendini çok İyi hissederek. Daha önce hiç Gina'ya hayır dememişti.
Hayır demek bir yana dursun, bunu demeyi hayal bile edememişti.
Tommy... Bilirsin, seni hep sevdim. Seni seviyorum. Biliyorsun değil mi?"
Ha tabii. Üç hafta önce aramamamı söyleyip, avazın çıktığı kadar bağırırken böyle demiyordun
ama, demek istedi Tommy. Ama ağzından çıkan tek yorum, "kapamalıyım," oldu. Kadın daha cevap
veremeden telefonu kapatıverdi; Lafı uzatırsa, barışıp Gina'yla yine bir araya geleceğinden
korkuyordu. Gerçi birkaç dakika önce Gina'yla tekrar birlikte olabilmek için sağ kolunu vermeye

Saklı Kütüphane 44 www.e-kitap.us