Page 77 - Olasılıksız

Aslında komünist olarak yetiştirildiği düşünülürse, şimdiki serbest ajanlığı geçmişiyle ters
düşüyordu. Dmitry bilseydi bu hiç hoşuna gitmezdi; ama Nava'yı suçlar mıydı? Bundan pek emin
değildi Nava. Bir önemi de yoktu. Dmitry Zaitsev çoktan göçüp gitmişti. O da ölmüştü, aynen Nava
Vaner olmadan önce var olan ve ölen o küçük kız, Tanja Aleksandrova gibi.
Kimliğini değiştirmek, yeni bir kot pantolon giymek gibi olmuştu. İlk başta biraz rahatsız ediciydi:
Yeni bir kotun bazı yerleri insanı sıkar, bazı yerler de bol dururdu ya, aynen onun gibi. Ama zaman
içinde bu kimlik öyle bir şekilde üstüne oturdu ki, ikinci derisi gibi oldu. Bir süre sonra Tanja'yı
tamamen unuttu. Geçmişte kalmış bir hatıradan ibaretti Tanja. Çocukluğundan beri görmediği bir dost
gibi.
Şimdi Nava kimse değildi. Hiçbir bağlılığı yoktu, ailesi yoktu, ülkesi yoktu, hiçbir bedel
ödemeyecekti. O kadar uzun süredir böyle yaşıyordu ki, gerçekten hissetmenin ne olduğunu bile
unutmuştu. Nava bunu değiştirmek istiyordu, ama kaçmadıkça bunun mümkün olmayacağını biliyordu.
Yine yeni bir hayata başlayacaktı; ama bu sefer her şeyi doğru yapacaktı. Önündeki tek engel Dr.
Tversky ve Alfa deneğiydi.
Bu deneğin kim olduğunu gelecek 36 saat içinde öğrenmesi gerekiyordu. Eğer dosyadan gerekli
bilgileri edinemezse de, Tversky'nin peşine düşmek zorunda kalacaktı. Eğer bu da işe yaramazsa, güç
kullanarak bilgi edinecekti. Ama bunu denerse o zaman da Alfa deneğini ele geçirinceye kadar
doktoru tutması gerekecekti. Ya adamı tutacaktı, ya da öldürecekti. İki seçenek de hoş değildi.
Bunu yapmanın daha kolay bir yolu olmalıydı. Doktorun notlarında Nava'yı Alfa deneğine
götürecek bir ipucu olmalıydı. Bu ipucu mutlaka vardı. Nava'ya bunu bulmak düşüyordu. Gelecek üç
saat boyunca Nava bin küsur sayfalık notlara baktı, bir ipucu arıyordu. Tam vazgeçmek üzereyken
aradığı şeyi buldu.
Alfa deneğine 5 mg fenitoin verildi. (Deneğin vücut ağırlığının her on kilosu için 1 mg'a denk
gelecek şekilde).
İşte buydu. Yani vücut ağırlığının her on kilosu için bir miligram veriliyorsa o zaman Alfa deneği
yaklaşık elli kiloydu. Nava gülümsedi. Tabii ki. Alfa deneği bir kadındı. Tversky'nin geçmişte, yaşadığı
aşk maceralarını okuduktan sonra Nava bunu nasıl da tahmin edememişti. Laboratuvardaki biriydi.
Nava ceketini kaptığı gibi ofisinden dışarı fırladı. 50 kiloluk bir doktora öğrencisi arayacaktı.

▲

Elliot Samuelson'un kocaman bir göbeği vardı ve yüzü de çiçek bozuğundan dolayı lekeliydi,
kalın telli saçları da hoş olmadığı için, pek sosyal hayatı yoktu. Bu yüzden de zamanının çoğunu
laboratuvarda geçiriyordu. Tam Nava'nın aradığı kişiydi. Onu Columbia'nın bilim laboratuvarlarının
dışındaki sosisli sandviç satıcısının başında buldu.
Normal koşullar altında Nava, Samuelson'la birkaç hafta boyunca yakınlaşır, yavaşça, farkına
vardırtmadan bilgi sızdırırdı. Ama bugün böyle işlere zamanı yoktu. Bu sefer kendini Tversky'nin eski
eşlerinden biri adına çalışan bir özel dedektif olarak tanıttı. İlk başta Elliot, Nava'nın sorularına cevap
vermekte tereddüt etti, ama kadın eline bir yüzlük sıkıştırınca adamı susturmakta zorlandı. Adam ona
laboratuvardaki tüm kadınları anlattıktan sonra Nava araya girdi.
"Ufak tefek kadınlar var mı? Diyelim elli, ellibeş kiloluk."
"Hmmm," diye düşündü Elliot kolunu kaşırken. "Mary Wu var, o ufak tefektir. Ama son
zamanlarda Cambridge'e gidiyor sık sık, oradaki kodamanlardan biriyle birlikte bir makale yazıyor."
Nava, Wu'nun adını Grimes'ın kendine verdiği öğrenciler listesinden sildi. Tversky'nin
dosyalarında Alfa deneğiyle son üç aydır haftada iki deney yaptığı yazıyordu. Elliot devam etti.
"Candace Rappaport ve Maria Parker da ufak tefekler; ama Candace nişanlı, Maria da bir
lezbiyen,"

Saklı Kütüphane 77 www.e-kitap.us