Page 37 - นางสาวธนวรรณ ติรเมธา
P. 37
ิ
่
ิ
ี
ิ
็
่
2. การออกก าลังกาย เปนส่งทต้องปฏบัตอย่างเหมาะสมและสม าเสมอ โดยสามารถท าให้ระดับ
่
ื
ี
ุ
น ้าตาลลดต าลงได้ เนองจากขณะออกก าลังกายจะต้องใช้พลังงานและแหล่งพลังงานทส าคัญทสดของ
่
่
่
ี
ี่
ื
็
ร่างกายคอ น ้าตาล หากออกก าลังกายเพียงพอร่างกายจะใช้น ้าตาลในเลอดเพื่อเปลยนไปเปนพลังงานมาก
ื
ี
่
ื
ิ
ื
่
พอทจะลดระดับน ้าตาลในเลอดได้ นอกจากน้การออกก าลังกายท าให้เน้อเยือของร่างกายไวต่ออนซลนมาก
ี
ิ
ู
ื
ึ
ึ
ู
ิ
ข้น กล่าวคอ อนซลนปรมาณเท่าเดมแต่ร่างกายจะสามารถใช้น ้าตาลได้มากข้นกว่าเดม ท าให้ระดับน ้าตาลใน
ิ
ิ
ิ
ิ
่
ื
ื
เลอดลดลง การออกก าลังกายในผู้ปวยเบาหวานควรเปนการออกก าลังกายทท าให้กล้ามเน้อหลายๆ ส่วนได้
ี
่
็
้
็
ิ
่
ื
็
เคลอนไหวออกแรงพรอมๆ กัน และไม่ต้องใช้แรงมาก เช่น การเดนเรว การวิ่งเหยาะๆ และการว่ายน ้า เปน
์
ิ
ั
ี
ั
็
ต้น การออกก าลังกายแต่ละคร้งควรเปนคร้งละประมาณ 20-45 นาท อย่างน้อยสัปดาหละ 3 คร้ง (เทพ หมะ
ั
ทองค าและคณะ, 2544)
ั
ี
ึ
่
ั
็
ื
3. การใช้ยา ซงอาจให้เปนยารบประทานหรอยาฉด แล้วแต่อาการของผู้ปวย โดยยารบประทาน จะ
่
ออกฤทธ์กระต้นให้มการหลั่งอนซลนมากข้น ท าให้มการใช้กลโคสมากข้นหรอมฤทธ์ ิยับยั้งการสรางน ้าตาล
ี
ึ
้
ู
ิ
ื
ิ
ี
ู
ิ
ี
ุ
ึ
ู
ี
่
ู
่
ิ
ึ
ิ
็
ี
จากขบวนการ Gluconeogenesis ลดการดดซมของน ้าตาล ในขณะทยาฉดเปนการให้เพือทดแทนอนซลนท ่ ี
ื
ขาดไป เนองจากตับอ่อนผลตอนซลนไม่ได้ (วิทยา ศรดามา, 2541) เนองจากโรคเบาหวานทกล่าวมาทั้ง
่
ิ
ี
่
ี
ิ
ิ
ู
ื
่
ู
สองชนดมความแตกต่างกันดังนั้นการรกษาจะแตกต่างกัน ในเบาหวานชนดพึงอนซลน การใช้ยา
ิ
ิ
ี
ิ
ิ
ั
่
ิ
้
ั
ึ
ู
ื
ี
รบประทานจะไม่ได้ผลเนองจากตับอ่อนไม่สามารถสรางอนซลนได้จงต้องใช้ยาฉด ในขณะทเบาหวาน
่
ี
ิ
่
ู
ิ
ั
ชนดไม่พึงอนซลนถ้าเปนในระยะแรก การควบคมด้วยอาหารอย่างเดยวอาจได้ผลในการรกษา
็
ิ
ุ
่
ิ
ี
หลักการพยาบาลผูปวยโรคเบาหวาน
้
่
ี
ู
ั
ิ
การจัดกิจกรรมส าหรบส่งเสรมการดแลตนเองในผู้ปวยเบาหวาน พยาบาลควรใช้วิธการพยาบาล
่
ี
ิ
ึ
ิ
หลายวิธผสมผสานกันตามความเหมาะสม จากการศกษาของภาวนา กีรตยุตวงศ์ (2544) ในการส่งเสรม
การดแลผู้ปวยเบาหวาน พบวิธการช่วยเหลอ 10 วิธ ประกอบด้วย
่
ี
ื
ู
ี
ู
่
้
ึ
ิ
็
่
่
ู
1. การให้ข้อมลและความรเกียวกับโรคเบาหวานอย่างต่อเนองและสม าเสมอ ซงเปนส่งส าคัญส าหรบ
่
ื
ั
ู
่
ิ
่
ผู้ปวยเบาหวาน เพือใช้ในการคดและวางแผนการปฏบัตกิจกรรมการดแลตนเอง พยาบาลควรประเมนผู้ปวย
ิ
่
ิ
ิ
่
ู
ี
่
้
ี
ื
ู
็
ก่อนว่ามข้อมลและความรเกียวกับโรคเบาหวานมากน้อยเพียงใด มเรองใดทผู้ปวยทราบเปนอย่างดแล้ว ม ี
่
่
ี
ี
่
ี
่
ื
ี
่
ู
์
ื
่
ื
ี
่
่
่
่
่
่
ี
เรองใดทผู้ปวยทราบแต่ยังไม่สมบรณ มเรองใดทผู้ปวยเข้าใจผิดและมเรองใดทผู้ปวยไม่ทราบ เพือน ามา
ี
วางแผนและหาวิธการทเหมาะสมในการให้ข้อมลและความรแก่ผู้ปวยในแต่ละเรองต่อไป
่
ี
่
ื
ี
ู
ู
้
่
่
ึ
่
ู
ี
้
่
ิ
ี
ื
่
้
ื
ู
2. สรางส่งแวดล้อมทเอ้ออ านวยให้ผู้ปวยเกิดการเรยนรเกียวกับการดแลตนเองเรองโรคเบาหวาน ซง
่
ประกอบด้วย
