Page 503 - หนังสือเมืองลับแล(ง)

้
“...ขุนนางฝ่ายในที่ราชสำนักส่งไปเชอหลี่ (สิบสองพันนา) ระหว่างทางผ่านปาไป่ตา
เตี้ยน ถูกเตาเจาซั่นซึ่งเป็นเซวียนเว่ย(ข้าหลวงกำกับ) ขัดขวาง ปีที่ 3 (รัชศกหย่งเล่อ) (พ.ศ.
๑๙๔๘) เตาเสียนต๋าส่งทูตมาขอให้ยกพลไปตีปาไป่ (แปดร้อย) ฮ่องเต้ทรงสรรเสริญในความ
ั
จงรักภักดี ปาไป่รับโทษ มีพระราชโองการให้เชอหลี่ (สิบสองปันนา) โยกกำลังพลกลบ
พระราชทานรางวัลให้อีก...” (หมิงสือ)
วันที่ ๔ และ ๕ พฤศจิกายน พ.ศ. ๑๙๔๗ ราชสำนักหมิงได้ส่งราชทูตไปมอบตราตงให้
ั้
ิ
เชียงใหม่ ในครั้งนั้นราชทูตจีนน่าจะไดตักเตือนพระญาสามฝั่งแกนเรื่องการขัดขวางการเดนทาง
้
้
่
ของราชทูตจีน และทวงบรรณาการ ซึ่งทำให้เอกสารฝายลานนากล่าวว่าเป็นต้นเหตของการเกิด
ุ
สงคราม แต่ระบุคลาดเคลื่อนไปเป็น พ.ศ. ๑๙๔๖
วันที่ ๑๓ สิงหาคม พ.ศ.๑๙๔๘ เตาเสียนต๋า (刀暹答 เทียบแล้วคือท้าวสิดาคำ)
่
เจ้าแสนหวีสิบสองพันนา (車里軍民宣慰使) ส่งคนมาขอยกพลไปตีล้านนาตอ
จักรพรรดิหมิงไท่จง (明太宗) หรือจักรพรรดิหย่งเลอ (永樂帝) ทรงอนุญาต ให้สบสอง
ิ
่
พันนาประสานงานกับปัวเล่อ (波勒 สุโขทัย) มู่ปัง (木邦 แสนหวี) เมิ่งเกิ้น (孟艮 เมือง
เขิน คือเชียงตุง) ถ้าล้านนาไม่สำนึกก็ให้เข้าโจมตีทรงส่งเถียนเม่า (田茂) และหลินเจิน (林
禎) เป็นทูตไปตักเตือนล้านนา และแจ้งให้มู่เซิ่ง (沐晟) ผู้เป็นซีผิงโหว (西平侯) ให้
ี
ตระเตรียมกองทัพเอาไว้ ถ้าล้านนาสำนึกผิดก็อย่าโจมต
“...วันเหรินจื่อ เดือน ๗ ฤดูใบไม้ร่วงปีที่ ๓ แห่งรัชศกหย่งเล่อ (๑๓ สิงหาคม
ิ
ี่
พ.ศ. ๑๙๔๘) เตาเสียนต๋า (ท้าวสิดาคำ) เซวียนเว่ยสื่อ (ข้าหลวงกำกับ) เขตปกครองเชอหล (สบ
สองพันนา) ส่งหล่านเซี่ยนซือขุนนางระดับหัวหน้ามาขอยกพลไปตีเตาเจาซั่น (ท้าวเจ้าสาม คอ
ื
พระญาสามฝั่งแกน) เซวียนเว่ยสื่อ (ข้าหลวงกำกับ) ปาไป่ต้าเตี้ยน (ล้านนา) ทรงมีพระราช
โองการว่า “อ่านฎีกาก็ได้รู้แจ้งถึงความจงรักภักดีและครรลองธรรมของเจ้า ตัวตลกปาไป่

(ล้านนา) ทรยศต่อพระคุณและความไว้วางใจของราชสำนัก บังอาจลบหลู่ตามอำเภอใจ ขัดขวาง
ิ
ราชทูต ไม่ถูกต้องตามครรลองคลองธรรม เราเป็นประมุขแห่งราษฎรทั้งแผ่นดน ตระหนักว่าฟ้า
เบื้องบนเมตตารักสรรพสตว์ ราษฎร์ไร้ที่อยู่แม้เพียงหนึ่ง เราก็มิอาจเป็นสุข ผู้กระทำมิชอบในปา
ั
ไป่ (ล้านนา) นั้นเป็นเพียงหัวหน้าไม่กี่คน ทหารและราษฎรเบื้องล่างล้วนเป็นพสกนิกรของเรา
ระหว่างรบทัพจับศึก ย่อมมีคนบาดเจ็บล้มตาย อีกทั้งข้าหลวงท้องที่อายุเยาว์ไม่รู้ความ น่าจะเป็น

ิ
เพราะถูกคนต่ำช้าโฉดชั่วเสี้ยมสอนชักจูง บัดนี้ได้ส่งทูตนำราชโองการไปแจ้งให้แก้ไขข้อผด
้
ปรับปรุงตนใหม่ และให้เอาตัวเมิ่งไหน่เผิงและพวกอันเป็นพลพรรคชั่วร้ายนั้นมา พวกเจา
ทั้งหลายจงส่งคนไปปัวเล่อ มู่ปัง เมิ่งเกิ้นและที่อื่นๆ ก่อน แจ้งให้รู้ความประสงคของเรา หากปา
์
ไป่ต้าเตี้ยน (ล้านนา) ยังโง่เขลาไม่รู้จักแก้ไข หรือคนโฉดชั่วยังดื้อรั้นไม่ยุติ พวกเจ้าจงรวมพลไป
ปราบปราม แต่จงจับตัวคนโฉดที่เป็นหัวหน้าแลพึงปลอบขวัญคนทั้งหลาย อย่าได้ฆ่าสังหารคน
ู้
มาก แลจงเลือกผทประเสริฐในญาติวงศ์นั้นทลขอแต่งตงมา หากสำนึกผิดยอมรับโทษ ก็จงหยุด
ั้
ู
ี่
พลอย่าได้เคลื่อนทัพ” (หมิงสือลู่)

การศึกษาเปรียบเทียบสมมุติฐานเมืองซาก (ทราก) ฯ
หน้า ๑๗