Page 128 - Risale-i Nur - Mektubat

130 MEKTUBÂT

İşte Hazret-i Câbir tarîkında der ki: Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü

Vesselâm Hutbe okurken, Mescid-i Şerifte ِلخ ى ْ نل ا ُ ج ْذ ع ِ denilen kuru

direğe dayanıp, okurdu. Minber-i Şerif yapıldıktan sonra, Minbere geçtiği
vakit; direk tahammül edemeyerek, hamile deve gibi ses verip inleyerek
ağladı. Hazret-i Enes tarîkında der ki: Camus gibi ağladı, Mescidi lerzeye
getirdi. Sehl İbn-i Sa'd tarîkında der: Hem onun ağlaması üzerine, halklarda
ağlamak çoğaldı. Hazret-i Übeyy İbn-il Kâ'b tarîkında diyor: Hem öyle
ağladı ki, inşikak etti. Diğer bir tarîkta, Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü

ِ
ِ
ِ
ِ
Vesselâm Ferman etti: ِرْكذلا نم د َ َ َ ا قف مل ٰكَب ا َذه نا Yani: "Onun
ِّ
َ
َ
ى ٰ
َ
mevkiinde okunan Zikir ve Hutbedeki Zikr-i İlahînin iftirakındandır
ağlaması." Diğer bir tarîkte Ferman etmiş:
ِ
ِ للّا لوس ر ٰڌع اانزح ت ةما ٰ َ ِ وي ِم ا ْل يق ْ َ ٰڋا ا َذَك َ َ ْ ٰ َ ۊ ي ز ل ه ْ ِٞ م ه َ ْ ُ ْلَا ْ وَل َ ۊ
ِ
ِ
ٍ
َ
َ ً َ
َ
ْ
ُ
Yani: "Ben onu kucaklayıp teselli vermeseydim, Resulullah'ın iftirakından
Kıyamete kadar böyle ağlaması devam edecekti." Hazret-i Büreyde
tarîkında der ki: Ciz' ağladıktan sonra, Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü
Vesselâm, Elini üstüne koyup Ferman etti:
ِ
ِ ِ
ِ
ِ

لم ْكيو ك قورع َ ل َك تب َ ْ ُ ُ ت ن ِ تنُك ىذ ا ىل طئ احْلا ڋا ً ُ َا ر د َك َ تئش نا
هيف
ُ
َ َ َ
َ ْ
ُ ُ ُ
َ ْ
َ
ْ
ُ
ِ
ِ
كس ِر ْ غَا ت ئ ش ناو َك رمثو كصوخ دىدجيو كق خ ْل َ ُ
ُ َ َ َ َ
َ
ُ
ْ َ
َ َ
ْ َ
ُ َ ُ
ُ
ُ
َ ك ِرمث نم ِ ِ ٍ يل ٰٓ ا ء ا للّ ِ وَا ل ُكْاي ِ ةنج ْل ا ڇ
ِ
َ َ
َ ُ
ى َ
ْ
ْ َ ُ

Sonra, o ciz'i dinledi ne söylüyor; ciz' söyledi, arkadaki adamlar da işitti:
ِ
ِ
ٰڌب ي َه ٍنا َك م ِ ڇ ِ للّا يل ٰٓ ا ء ِ ْ َ ُ وَا ِّ ِ ٸم َ ُ ِ ج ن ة ي ْا ُك ل َ ى ْلا ڇ ٸس ِر غا Yani:
ْ
ٍ
َ
َ ْ
ْ
"Cennet'te beni dik ki; benim meyvelerimden Cenab-ı Hakk'ın Sevgili
Kulları yesin. Hem bir Mekân ki, orada Beka bulup, çürümek yok-
tur." Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm Ferman etti: تْلعف َ ْ َ َ ق د Sonra
ُ
Ferman