Page 179 - Risale-i Nur - İşaratü'l-İcaz

T e t i m m e

Mezkûr Âyetteki Cümlelerin arasındaki irtibatın hülâsasına
bir zeyildir

Cenab-ı Hak, vakta ki onların küfrünü, istifham ifade eden

۪فيَك ile reddetti ve halkı da taaccübe davet etti ve ondan sonra gelen
َ ْ
dört büyük inkılabı gösteren dört Cümle ile bürhan getirerek isbat etti;
o inkılabların herbirisi çok tavırlara, vaziyetlere ve mertebelere şamil
olduğu gibi, kendinden sonra gelen inkılabları hazırlayıcı birer
mukaddeme oldu.

Birinci inkılaba اتاومَا۪متنُك ۪Cümlesiyle işaret edilmiştir. Yani bir

۪ و ۪۪
َ
ْ ُ ْ
َ ْ
insanın cesedini teşkil eden zerrelerin Âlem-i Zerratta geçirmiş olduğu
vaziyetlerden son vaziyetine işarettir ki, ۪ايحَاف۪ Cümlesiyle işaret
۪
ك
مُ
َ
ْ
َ ْ
edilen ikinci inkılaba mukaddeme olur. Hakaik-i Kevniyenin en acibi
olan şu ikinci inkılabda çok mertebelere, çok tavırlara şamildir ki; son

tavrı, vaziyeti ۪مُكتيمي ۪۪ ۪ مث۪ Cümlesiyle işaret edilen üçüncü inkılaba
َّ ُ
ْ ُ
ُ
mukaddeme olur. Bu inkılab dahi pek çok berzahî tavırlara şamil olup,
۪ مث ۪ ۪ ۪ ۪۪۪ Cümlesiyle işaret edilen dördüncü inkılabda
son vaziyeti ۪مُكي يحي َّ ُ
ْ
ْ ُ
tamamlanır. Bu dördüncü inkılab dahi, birçok kabrî ve Haşrî
۪ هيَلا۪مث۪ Cümlesiyle
vaziyetlere şamil olup, en son vaziyeti ۪عجرت۪ ِ ِ َّ ُ
و
۪
ن
ُ َ ْ ُ
َ
ْ
hitam bulur. Demek bir zîhayatın cesedi, birinci inkılabın birinci
vaziyetinden başlamak üzere daima teceddüd eder, tazelenir; yani bir
libastan, bir kıyafetten çıkar, daha güzel bir libasa, bir kıyafete girer.
Ve hâkeza böylece Saadet-i Ebediyeye mazhar oluncaya kadar devam
eder. Binaenalâhâzâ bir zîhayatın şu müteselsil vaziyetlerine bakan bir
adam, nasıl inkâra cesaret edebilir.