Page 183 - Risale-i Nur - İşaratü'l-İcaz

ِ
ِ
ِ
ِ

۪۪ءآَّمسلا۪ َ لا۪ىَّٓوتسا۪۪مث۪۪اعيمج۪ضرَلاْا۪۪ف۪ام۪مُكل۪قَلخ۪يذَّلا۪وه

َ َ
ٰ َ
َ ْ َ
َّ ُ
ْ
َ
َ ُ
َ َّ
ْ

ِ
۪ ميلع۪ء َ شَِ۪لُكب۪وهو۪تاومس۪عب ۪ س۪نيّوسف
ٰ َ
َّ
َ ٰ
َ
َ ُ َ
ٌ
َ َ ْ
َ
َ
ْ
ُ

Bu Âyetin sâbık Âyetle cihet-i irtibatı:

Evvelki Âyette küfür ile küfran, delail-i enfüsiye ile inkâr
edilmiştir. Bu Âyette, delail-i âfâkiyeye işaret edilmiştir. Ve keza
evvelki Âyette Vücud ve Hayat Nimetlerine işaret edilmiş, bu Âyette
Beka Nimetine işaret edilmiştir. Ve keza evvelki Âyette, Sâniin
Vücuduna delil olmakla Haşre bir mukaddeme olduğuna işaret edilmiş;
bu Âyette ise, Âhiretin tahkikiyle şübhelerin izalesine işaret edilmiştir.
Evet sanki onlar diyorlar ki: "İnsana bu kadar kıymet ve ehemmiyet
verilmesi nereden ve neye binaendir? Ve Allah'ın yanında mevkii nedir
ki onun için Kıyameti koparıyor?" Onlara cevaben Kuran-ı Kerim, bu
Âyetin işaretiyle diyor ki: "İnsanın pek yüksek bir kıymeti olmasaydı,
Semavat ve Arz onun istifadesine muti' ve müsahhar olmazdı. Ve keza
insan ehemmiyetsiz olsaydı, mahlukat onun için halkedilmezdi. Eğer
insan ehemmiyetsiz ve kıymetsiz olsa idi, o vakit insan mahlukat için
halkolunacaktı. Ve keza insanın Hâlıkı yanında mevkii pek büyük
olduğu içindir ki; Âlem-i Dünyayı kendisi için değil, beşer için; beşeri
de İbadeti için halketmiştir.

H ü l â s a : İnsan mümtaz ve müstesnadır; hayvanlar gibi
ِ ِ
değildir. Onun için insan ۪نوعجرت۪هيَلا۪و۪cevherine bir sadef olmuştur.
َ ُ َ ْ ُ ْ
َ

Bu Âyetteki Cümlelerin nüktelerine geçiyoruz:

Ey arkadaş! Birinci Cümlede ۪عيمج, ikinci Cümlede ۪مث, üçüncü
ا

َّ ُ
َ
Cümlede ۪عبس۪ Kelimeleri için bir tahkikat lâzımdır. O tahkikatı, “ Altı
َ ْ َ
Nokta”da izah edeceğiz: