Page 180 - Risale-i Nur - İşaratü'l-İcaz
P. 180

.182                                                                                                İŞÂRÂT-ÜL İ’CAZ

                 Şimdi  mezkûr  Âyetteki  Cümlelerin  heyetlerinden  bahsede-
          ceğiz:
                                           ِ
                 B i r i n c i     C ü m l e :     ۪اب۪نورفْكت۪فيَكللّ  ِ  َ ُ ُ َ َ ْ  ۪۪Bu   Cümle    ile
                                           ۪
                                            ٰ
          yapılan istifham, o kâfirlerin zihinlerini, gözlerini; yaptıkları kötülüğe,
          fenalığa çevirtir. Tâ ki, bizzât şekavetlerini görsünler; belki insafa gelip
          ikrar ederler.  ۪نورفْكت۪deki Hitab, Cenab-ı Hakk'ın şiddet-i gazabına
                         َ ُ ُ َ
          işarettir. Çünki gaibden Hitaba yapılan iltifat; ya şiddet-i hiddete veya
                                                           ِ
          kesret-i muhabbete  işarettir.  ۪نور ۪ فْكت۪ye bedel  ۪نونم ۪ ءوتَ۪لا۪nin zikredil-
                                                      ۪
                                                      ۪
                                          ُ َ
                                                            ْ ُ
                                                              ُ
                                                       َ
                                      َ ُ
          memesi, onların şiddet-i inadlarına işarettir. Çünki onlar, Hakkaniyeti
          delail ile sabit olan İmanı terk ve butlanı bürhanlar ile sabit olan küfrü
          kabul ettiler.
                                                    و
                  ۪اتاومَا ۪مت ۪نُك ۪و۪ :  Bu  cümledeki       ,  و  -ı  haliyedir  yani

                            ْ ْ ُ
                                َ
                    َ ْ
                                                                            ۪ ُك ,

          mâba'dinin mâkabline hal olduğuna delalet eder. Demek اتاومَا۪متن
                                                                    َ ْ ْ ُ ْ
          ۪ نورفْكت۪۪nin   fâiline  haldir.  Halin,  zevilhalin  âmili ile beraber olması
          َ ُ ُ َ
          şarttır.  Halbuki  burada  dört  Cümle  vardır. Bunlardan ikisi mazi, ikisi
          müstakbel  olduklarından,  zevilhalin  âmili  olan  ۪نورفْك َ ُ  ۪ ت۪ile  zamanca
                                                          َ ُ
          mukarin değildirler. Binaenaleyh و ın haliyeti, bir mukaddere işarettir.
                                         ِ
          Takdir-i Kelâm:   اومَا ۪۪متنُك۪نا ۪۪ ۪ نوم ۪ َلعت َ  ۪و ۪۪ ۪ ۪ Bu itibarla,  ۪نورفْكت۪nin
                           ا
                             ت
                                                                   َ ُ ُ َ
                                           َ ْ
                                  ْ ُ ْ
                                                   َ ْ ُ
                              َ ْ
                                                             ِ
          fâiline   ۪نومَلعت۪Cümlesi hal olur. Öteki Cümleler  ۪نا۪e haber olurlar.
                  ۪
                  ۪
                        َ
                                                            ْ
                  َ ُ ْ

                 S-  Onlar,  birinci  ölüm  ile  bir  Hayatı  bilirlerse  de,  Allah'tan
          olduğunu bilmezler, inkâr ederler. İkinci Hayat ile Allah'a rücuu Zâten
          inkâr ederler?

                 C-  Cehli  izale  edecek  deliller  zahir  iken  o  vechile  cehil
          denilmemesi,  Belâgatın  Kaidelerinden  biridir.  Buna  binaen,  birinci
          mevt ile birinci Hayatın etvar ve ahvaline yapılan dikkat, Sâni'i ikrar ve
          tasdik etmeye icbar eder ve aynı zamanda evvelki Hayat ve mematın
          Allah'tan olduğunu
   175   176   177   178   179   180   181   182   183   184   185