Page 189 - Risale-i Nur - İşaratü'l-İcaz

SEB’A SEMAVAT 191

bütün müştemilâtıyla istifadesi için yaratılan ve bütün enva' İtaat ve
Emrine verilen insan, Netice-i Hilkattir. Elbette ve elbette onun Saadeti
için Kıyamet kopacaktır." diye cevablandırılmıştır.

D ö r d ü n c ü V e c i h : Evvelki Âyet, Kıyamette esbab ve
vesaitin ortadan kalkmasıyla, insanın mercii yalnız Cenab-ı Hakk'a
münhasır kalacağına işaret etmiştir. Bu Âyet ise, dünyada da insanın
Merci-i Hakikîsi Cenab-ı Hakk'a münhasır olduğunu söylüyor. Zira esbab
ve vesaitin arkasında, Kudretin Şuaı görünür; tesir Onundur, esbab ise
perdedir.

B e ş i n c i V e c i h : Evvelki Âyet, Saadet-i Ebediyeye işarettir.
Bu Âyet de, Saadet-i Ebediyenin insana verilmesini iktiza eden ve sebeb
olan Cenab-ı Hak'tan sebkat etmiş Fazl ve İn’ama işarettir ki; kendisine
Arz'ın müştemilâtı İhsan edilmiş insanın elbette Saadet-i Ebediyeye
liyakatı vardır.
ِ
۪ءآَّمسلا ۪۪ َ ل۪ا ِ ۪۪ ۪ىَّٓوت ۪ سا ۪۪۪۪۪ ۪ مث ۪۪ : Bunun mâkabliyle cihet-i irtibatı
ٰ َ
َّ ُ
َ َّ
ْ
dörttür:
B i r i n c i C i h e t : Arz ve Sema tev'em yani ikizdirler,
birbirinden ayrılmazlar; zikirde, fikirde daima beraber dolaşıyorlar. Bu
Cümleden evvelki cümlede Arz zikredildiği gibi, bu Cümlede de Sema
zikredilmiştir.

İ k i n c i C i h e t : Beşerin Arz'dan istifadesini ikmal ve itmam
eden, ancak Semavatın tanzimidir.

Ü ç ü n c ü C i h e t : Evvelki Âyet, İhsan ve Fazl delillerine işaret
etmiştir. Bu Âyet de, Kudret ve Azamete işaret ediyor.

D ö r d ü n c ü C i h e t : Bu Cümle, beşerin istifadesi yalnız Arz'a
münhasır olmadığına, Sema dahi onun istifadesine teshir edildiğine
işarettir.

۪تاومس ۪۪عبس ۪۪ ۪ نيّو ۪ سف : Bu Cümlenin mâkabliyle irtibatı, üç
َ ٰ َ َ ْ َ َّ َ ُ َ ٰ
çeşittir:

۪ ُك
1- ۪ن ile ۪نوُكيف arasındaki irtibat gibidir. Nasılki memurun
َ َ
ُ
ْ

husulü ۪نُك Emrine bağlıdır; Semavatın tesviyesi de ىوتس ِ ۪ ا ya
ٰ َ
ْ
ْ
bağlıdır.