Page 59 - เอกสารประกอบการสอน pdf

บทที่ 3 การท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนและแนวคิดที่เกี่ยวข้อง 48

2. การลดการบริโภคที่เกินความจ าเป็นและการลดของเสีย (Reducing Over-consumption
ิ่
and Waste) จะช่วยลดค่าใช้จ่ายในการท านุบ ารุงสิ่งแวดล้อมที่ถูกท าลายในระยะยาว และเป็นการเพม
ั
คุณภาพของการท่องเที่ยวด้วย ผู้รับผิดชอบการพฒนาการท่องเที่ยวต้องร่วมกันวางแผนกับผู้เกี่ยวข้อง
ื่
จัดการการใช้ทรัพยากรธรรมชาติอย่างมีประสิทธิภาพ หรือจัดหาทรัพยากรอนที่มีคุณสมบัติ มีคุณภาพ
เหมือนกันใช้ทดแทนกันได้ เพอลดการใช้ทรัพยากรที่หายาก เช่น ลดการน าไม้มาก่อสร้างอาคารให้ใช้วัสดุ
ื่
อื่นแทน เป็นต้น ส่วนการลดการก่อของเสีย เช่น ขยะ ต้องหาวิธีการจัดการโดยการแยกประเภทขยะ
- ขยะแห้งอาจน าระบบการหมุนเวียนการใช้ การใช้ซ้ า และการแปรรูปกลับมาใช้ประโยชน์ใหม่
- ขยะเปียกอาจน าไปท าปุ๋ยอินทรีย์ และน้ าหมักปุ๋ยสามารถน าไปใช้เป็นปุ๋ยจุลินทรีย์ได้

3. การรักษาและส่งเสริมความหลากหลายของทรัพยากรธรรมชาติ (Maintaining Diversity)
ุ
สังคม และวัฒนธรรม จะช่วยขยายฐานของอตสาหกรรมการท่องเที่ยวในอนาคต ผู้รับผิดชอบการพฒนา
ั
การท่องเที่ยวต้องวางแผนขยายฐานการท่องเที่ยวโดยการรักษา และส่งเสริมให้มีความหลากหลายเพมขึ้น
ิ่
ในแหล่งท่องเที่ยวที่เป็นแหล่งท่องเที่ยวทางธรรมชาติ และแหล่งท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมที่มีอยู่เดิม
ิ่
ิ่
1) การเพมคุณค่า เช่น แหล่งท่องเที่ยวน้ าตก อาจเพมกิจกรรมการดูนก ผีเสื้อ หรือปีนหน้าผา
หรือหมู่บ้านวัฒนธรรมและแหล่งโบราณคดี อาจเพิ่มกิจกรรมการนั่งเกวียนเทียมวัว การท าเส้นทางจักรยาน
ให้นั่งท่องเที่ยวขี่ชมรอบหมู่บ้าน เป็นต้น

ั
ิ่
2) การเพมมาตรฐานการบริการ เช่น การส่งบุคลากรไปอบรมด้านต่าง ๆ เช่น ภาษาองกฤษ
มัคคุเทศก์ เป็นต้น ทั้งนี้ เพื่อให้นักท่องเที่ยวใช้เวลาท่องเที่ยวในสถานที่นั้นนานขึ้น หรือกลับไปเที่ยวซ้ าอีก
4. การประสานการพัฒนาการท่องเที่ยว (Integrating Tourism into Planning) เข้ากับ
ั
ั
กรอบแผนกลยุทธ์การพฒนาแห่งชาติ การพฒนาท้องถิ่น และการประเมินผลกระทบสิ่งแวดล้อม จะช่วย
ี
ั
ขยายศักยภาพการท่องเที่ยว ผู้รับผิดชอบการพฒนาการท่องเที่ยวไม่เพยงแต่ท างานตามแผนที่วางไว้
ื่
จะต้องประสานแผนการพัฒนากับหน่วยงานอน ๆ ที่เกี่ยวข้อง เช่น แผนพัฒนาท้องถิ่นขององค์กรปกครอง
ส่วนท้องถิ่น (อบต. และเทศบาล) แผนพฒนาของส านักงานนโยบายและแผนสิ่งแวดล้อม แผนพฒนา
ั
ั
จังหวัด เป็นต้น ทั้งนี้เพื่อให้การพัฒนา และการท างานในสถานที่ท่องเที่ยวเดียวกันมีศักยภาพเพมขึ้น
ิ่
5. ต้องใช้การท่องเที่ยวขยายฐานเศรษฐกิจของท้องถิ่น (Supporting Local Economic)
ี
โดยค านึงถึงราคาและพฒนาคุณค่าของสิ่งแวดล้อมไว้ ไม่เพยงแต่ท าให้เกิดการประหยัด แต่ยังป้องกัน
ั
สิ่งแวดล้อมไม่ให้ถูกท าลายอกด้วย ผู้รับผิดชอบการพฒนาการท่องเที่ยวจะต้องประสานงานกับองค์กร
ั
ี
ปกครองท้องถิ่น และหน่วยงานราชการที่เกี่ยวข้องส่งเสริมกิจกรรมการท่องเที่ยวในท้องถิ่น โดยสรรหา
ความโดดเด่นของทรัพยากรการท่องเที่ยวในท้องถิ่นน าไปประชาสัมพันธ์และส่งเสริมการขายการท่องเที่ยว
เพอให้นักท่องเที่ยวเดินทางเข้าไปเที่ยวให้มากขึ้น เป็นการกระจายรายได้สู่ประชาชนที่ประกอบการ
ื่
ในท้องถิ่น เช่น การหาผลิตภัณฑ์และกิจกรรมใหม่ ๆ ในแต่ละต าบล ตามนโยบาย “1 ผลิตภัณฑ์ 1 ต าบล”
ทั้งนี้เพื่อขยายฐานทางเศรษฐกิจ และสร้างรายได้เสริมให้กับท้องถิ่น

ี
6. เน้นการมส่วนร่วมของชุมชนท้องถิ่น (Involving Local Communities) ในด้านการ
ื่
จัดการผลตอบแทนของประชาชน และสิ่งแวดล้อมเพอช่วยยกระดับคุณภาพชีวิตและการจัดการ
การท่องเที่ยว ผู้รับผิดชอบการพฒนาการท่องเที่ยวควรร่วมท างานกับท้องถิ่นแบบเป็นองค์รวม
ั
(Participation Approach) โดยเข้าร่วมท าในลักษณะหน่วยงานร่วมจัด เช่น เป็นหน่วยงานร่วมท ากิจกรรม
สาธารณะประโยชน์ เป็นหน่วยงานร่วมแก้ไขปัญหาด้วยกัน หรือเป็นหน่วยงานร่วมส่งเสริมการขาย
การท่องเที่ยวด้วยกัน เป็นต้น นอกจากนั้นยังต้องประสานเครือข่ายระหว่างองค์กรและท้องถิ่น
เพื่อยกระดับคุณภาพของการจัดการการท่องเที่ยวในท้องถิ่น